'''Ռաֆայել Լևոնի Մանվելյան''' ([[հունիսի 3]], [[1896]], [[Ելիզավետպոլ]] (այժմ՝ [[Կիրովաբադ]])-[[ապրիլի 30]], [[1978]], [[Երևան]]), հայ խորհրդային բժիշկ, ինֆեկցիոնիստ։ Բժշկական գիտությունների դոկտոր ([[1961]]), պրոֆեսոր ([[1962]])։ [[ՀԽՍՀ]] վաստակավոր բժիշկ ([[1943]])։ [[ԽՄԿԿ]] անդամ [[1942]] թվականից։
Ավարտել է [[Դոնի Ռոստով]]ի [[Վարշավյան համալսարան]]ի [[բնագիտություն|բնագիտության]] ([[1919]]) և [[Բաքու|Բաքվի]] համալսարանի բժշկական ([[1923]]) ֆակուլտետները։ [[1926]]-[[1933]] թվականներին աշխատել է [[Երևանի պետական բժշկական համալսարան|Երևանի բժշկական ինստիտուտ]]ի ներքին հիվանդությունների պրոպեդնաիկայի ամբիոնում, [[1937]]—[[1973]] թվականներին՝ վարակիչ հիվանդությունների ամբիոնի վարիչ։ Գիտական աշխատանքները հիմնականում վերաբերում են աղիքային վարակի կլինիկա-համաճարակաբանական ուսումնասիրություններին։ Մանվելյանը ՀԽՍՀ-ում ինֆեկցիոն ծառայության հիմնադիրն է, եղել է առողջապահության մինիստրության ինֆեկցիոնիստը, ՀԽՍՀ ինֆեկցիոնիստների ընկերության պատվավոր նախագահ ([[1973]] թվականից)։ Պարգևատրվել է Աշխատանքային կարմիր դրոշի շքանշանով։