«Գրիգոր Հարությունյան (քաղաքական գործիչ)»–ի խմբագրումների տարբերություն

'''Գրիգոր Արտեմի Հարությունյան (Հարությունով)''', ([[նոյեմբերի 7]], [[թ-ից]], ք. Թելավ-[[նոյեմբերի 9]], 1957, [[Թբիլիսի]]), սովետական պետական և կուսակցական գործիչ։

[[ԽՄԿԿ]] անդամ 1919 թվականից։ Նախնական կրթությունն ստացել է Թելավի գիմնազիայում։ 1922-1924թ թվականին սովորել է [[Մոսկվա]]յի [[Կարլ Մարքս]]ի անվան ժողովրդական տնտեսագիտական ինստիտուտում։ 1919֊1920 թվականներին ընդհատակյա կուսակցական-կազմակերպչական աշխատանք է տարել [[Կախեթ]]ում։ 1920 թվականին ձերբակալվել է։ 1921-1922 թվականնեչին և 1925-1927 թվականներին եղել է [[Վրաստան]]ի կոմկուսի Թելավի գավկոմի քարտուղար։ 1928-1937 թվականներին կուսակցական ղեկավար աշխատանք է տարել ՎԿԿ ԿԿ ապարատում (գյուղբաժնի վարիչ, ԲԳՏ ժողկոմի և Կենտրոնական վերահսկիչ հանձնաժողովի նախագահի տեղակալ, ԿԿ կազմ-բաժնի վարիչ և քարտուղարության անդամ)։ 1934-1937 թվականներին Հարությունյանը վարել է ՎԿԿ Թբիլիսիի քաղկոմի քարտուղարի պաշտոնը։ 1937-1953 թվականներին՝ ՀԿԿ Կենտկոմի առաջին քարտուղար, 1938թ-ի մայիսից նաև Երքաղկոմի առաջին քարտուղար։ Հարությունյանը եղել է ՎԿԿ ԿԿ (1930-1937 թթ.), ՀԿԿ ԿԿ (1937-1953 թթ.) բյուրոների անդամ, Անդրերկրկոմի բյուրոյի անդամության թեկնածու (1930-1936 թթ), 1939 թվականից ՍՄԿԿ ԿԿ անդամության թեկնածու, 1949 թվականից՝ անդամ։ Ընտրվել է ԽՍՀՍ և ՀԾՍՀ I, II, III գումարումների Գերագույն սովետների դեպուտատ։ Պարգևատրվել է [[Լենինի շքանշան|Լենինի]] 4, [[Հայրենական պատերազմ]]ի I աստիճանի, Աշխատանքային կարմիր դրոշի [[շքանշաններ]]ով։