«Խոսրով Ա Սասանյան»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
չ clean up, փոխարինվեց: - →  -  (2), , → , (19), ։ → ։ (16), ՝ → ՝ (3), → (33), ), → ), (2), ( → ( (2) oգտվելով ԱՎԲ
չ clean up, փոխարինվեց: → (4),   → (4) oգտվելով ԱՎԲ
Տող 31.
}}
 
'''Խոսրով Ա''' ('''Անուշիրվան''', [[պարսկերեն]]՝ انوشيروان  -  ''անմահ հոգի ունեցող''; [[501]]–[[579]]), [[Կավադ Ա]]-ի սիրելի որդին ու ժառանգը, [[Սասանյան Իրան]]ի 20-րդ շահնշահը, պարսից արքա 531 թ.-ից, Սասանյանների դինաստիայից։ Համարվում է ամենահայտնի [[Սասանյան]] կառավարիչը։
 
Հաջորդել է հորը՝ [[Կավադ I]]-ին։ Տոհմային ավագանու ազդեցությունը թուլացնելու և կենտրոնական իշխանությունն ամրապնդելու նպատակով իրականացրել է բարեփոխումներ. կարգավորել է հարկային, ֆինանսական համակարգը, կատարել մարդահամար, վերացրել տեղական իշխանությունների ազդեցության տակ գտնվող աշխարհազորը, ստեղծել կանոնավոր և մշտական բանակ։ Հաջողությամբ պատերազմել է Բյուզանդիայի դեմ։ [[540]] թ.-ին գրավել է [[Անտիոք]]ը։ Կովկասի ցեղերի հարձակումները կասեցնելու նպատակով [[Դարբանդ]]ում կառուցել է մի շարք ամրություններ։ [[570]] թ.-ին պարսկական բանակը գրավել է Եմենը, վերահսկողություն սահմանել ծովային ճանապարհների վրա։
Տող 39.
Խոսրովի անունը [[Իրան]]ում դարձավ այնքան հայտնի, ինչքան որ [[Հուլիոս Կեսար]]ի անունը [[Հին Հռոմ]]ում<ref>Ֆրայ, Ռիչարդ. ''Պարսկաստանի ժառանգությունը''. The World Publishing Company, 1963, էջ. 215 {{ref-en}}</ref>։
 
Խոսրով I Անուշիրվանի օրոք Հայաստանում բռնկել է ապստամբություն ([[571]]&nbsp; -&nbsp; [[572]]), որը ղեկավարել է [[Վարդան Մամիկոնյան]]ը։ Խոսրով I Անուշիրվանի՝ Հայաստան ուղարկված բանակները պարտություն են կրել ապստամբներից։ Բյուզանդիայի միջամտությունը սկզբնավորել է ավելի քան 20-ամյա պատերազմ Պարսկաստանի և Բյուզանդիայի միջև։
 
== Ծանոթագրություններ ==