'''Աբաս Բագրատունի''' (ծննդյան թվականն անհայտ–953), Հայոց թագավոր [[928]]–ից, [[Սմբատ Ա]]–ի որդին։ Նախքան թագավորելը՝ սպարապետ, նստում էր [[Կարս]]ում։ Եղբոր՝ [[Աշոտ Բ Երկաթ]]ի մահից հետո գահ բարձրացավ որպես «Շահնշահ Հայոց և Վրաց»։ Կարսը հռչակեց թագավորանիստ, կառուցեց եկեղեցի՝ կանգուն ցայսօր։ Աբասը վարում էր կենտրոնաձիգ քաղաքականություն։ 948–ին [[կաթողիկոս]]ական աթոռը [[Աղթամար]]ից փոխադրեց [[Արգինա]], երկիրը մասամբ ազատեց արաբ հողատերերից, զսպեց աբխազական թագավորների ոտնձգությունները [[Բագրատունյաց Հայաստան]]ի և [[Քարթլի]]ի թագավորության նկատմամբ։ Աբասի օրոք [[հայ]]կական զորքերը շարունակում էին լեռնականների ներխուժումներից պաշտպանել [[Ալանաց դուռ]]ը։ Աբասի զբաղվել է երկրի վերաշինությամբ։
