«Սեմական լեզուներ»–ի խմբագրումների տարբերություն
Content deleted Content added
չ clean up, փոխարինվեց: : → ։ (77), → (10) oգտվելով ԱՎԲ |
չ clean up, փոխարինվեց: ա ։ → ա։, բ ։ → բ։, ը ։ → ը։ (2), մ ։ → մ։, ն ։ → ն։ oգտվելով ԱՎԲ |
||
Տող 14.
* Բայի արմատը և բայածանցյալ անունները սովորաբար կազմված են երեք բաղաձայնից, որոնք կրում են հիմնական բառային իմաստը այն ժամանակ երբ ձայնավորումը ինչպես նաև վերջածանցները , նախածանցներն ու միջնածանցները պարզաբանում են նշանակությունը և տալիս քերականական կարգ։ Օրինակ, արաբերեն քաթաբա ՝ նա գրում էր , քութիբա ՝ գրված է աքթաբա ՝ ստիպեց գրել , քաաթիբ ՝գրող , քիթաաբ՝ գիրք, մաքթաբ՝ դպրոց։
* Տարբերվում են երկու սեռ ՝ արական ՝ առանց նշանի և իգական՝ սովորաբար նշվող հատուկ վերջավորությամբ, երբեմն տարբերվում են միայն
Հին աքքադական լեզվում վեց հոլով կա,հին սեմական լեզուներում կա երեք հոլով ՝ ուղղական u , սեռական I , հայցական a , կենդանի սեմական լեզուներում հոլովներ չկան։
* Գոյություն ունեն երկակի և հոգնակի թվեր։ Վերջինս հարավ սեմական լեզուներում մեծամասամբ դուրս են մղվում տարբեր տեսակի հավաքական գոյականների միջոցով, որոնք կազմվում են հիմքի ձայնադարձմամբ ՝ «կոտրված հոգնակի» բաբ ՝ դուռ , հոգնակին աբուաբ , Ալիմ ՝ գիտնական , հոգնակին
Ածականները երբեմն տարբերվում են յուրահատուկ վերջավորություններով, բայց հիմնականում հոգնակի թվի այլ կազմությամբ ինչպես նաև
* Տարբերակվում են դերանունները։
Տող 33.
[[Պատկեր:Syriac Sertâ book script.jpg|մինի|[[Արամեերեն]]]]
* Բայում արտահայտվում են սուբյեկտի դեմքի , թվի , սեռի կարգերը /գործողության օբյեկտը կարող է արտահայտվել դերանվանային վերջավորությամբ/ , ինչպես նաև ժամանակը, խոնարհումը/միայն սեմական մեռած լեզուներում/։ Սովորաբար գոյություն ունեն բայի երկու տեսակներ ՝ կատարյալ վերջավորության խոնարհմամբ և անկատար նախածանցային խոնարհմամբ, աքքադերենում բայերում երկու տեսակն էլ նախածանցային խոնարհման գործառույթ ունեն։ Հետագայում կատարյալ ձևը զարգանում է անցյալ ժամանակում , իսկ անկատար ձևը ՝ ապառնի ժամանակում կամ ներկա ժամանակի ձև / եբրայերեն , արամեերեն, կամ ներկայում՝ արաբերեն/։ Առաջին դեպքում ներկան արտահայտվում է դերբայի միջոցով, իսկ երկրորդ դեպքում ապառնին մասնիկի միջոցով։ Սեմական լեզուների համար հատկապես բնութագրական են այսպես կոչված վազները։ Վազները ները ՝ սաստկական , ստիպողական փոխադարձ և շատ այլ, վերափոխում են բայի առաջնային
Սեմական լեզուներում գոյություն ունի բարդ բառակազմական համակարգ ածանցների և հիմնականում ձայնափոխության միջոցով։ Բառերի սովորական հերթականությունն է բացի աքքադերենից ՝ ստորոգյալ , ենթակա , լրացումներ։ որոշիչը միշտ հետևում է որոշյալին։
Տող 53.
* Փյունիկերեն- հայտնի է մթա 2 րդ հազարանյակի գրություններով, ամենահին գրությունները վերագրվում են մթա 2րդ դարին։ Տարածված էր [[Փյունիկիա]]յում, և գաղութացման միջոցով տարածվեց ողջ Միջերկրածովյան ավազանում՝ [[Կիպրոս]], Հարավային [[Իտալիա]], Հարավային [[Իսպանիա]], [[Հյուսիսային Աֆրիկա]]։
* Հին Եբրայերեն- հայտնի է մթա 12- 3 դարերի հուշարձաններից։ Հավանաբար խոսակցական է մնացել մինչև մեր թվարկոթյան առաջին դարերը։ Մինչև 18րդ դարն օգտագործվել է ավետարանի տեքստերում , որպես գրավոր լեզու Տարածված է եղել հին [[Պաղեստին]]ի
* Արամեերեն-հայտնի է մթա 9րդ դարից, որպես «հինարամեական», ավելի ուշ ներկայացվել է միջնադարյան ժամանակաշրջանի լեզուներով և բարբառներով, գոյատևել է գրեթե մինչև 14րդ
* Հին հարավարաբական լեզուներ, այլ կերպ «էպիգրաֆիկ հարավարաբական» (սաբայական, մինայական, քաթաբանական, հադրամաության լեզուներ-հայտնի են մթա 1ինից մինչր մթ 6րդ դարի գրավոր հուշարձաններից։ մՏարածված են եղել ժամանակակից Եմենի տարածքում և Հարավային Արաբիային կից տարածքներում, ներառյալ Եմենը։
| |||