'''Ղրղզերենը''' ղրղզների լեզուն է։ Պատկանում է թյուրքական լեզվաընտանիքի ղրղզ-ղփչաղյան (հյուսիս-արևմտյան) խմբին։ Խոսվում է [[Ղրղզստան]]ում, ինչպես նաև [[Ուզբեկիստան]]ում, [[Տաջիկիստան]]ում և [[Ղազախստան]]ում, ինչպես նաև [[Չինաստան|ՉԺՀ]]-ի և [[Աֆղանստան]]ի որոշ շրջաններում։ Ղրղզերենի առանձնահատկություններից են՝ երկար ձայնավորների և բառասկգբի շ հնչյունի առկայությունը, ձայնեղ և խուլ բաղաձայնների հակադրությունը։ Ղրղզերեը ունի երեք բարբառ՝ հյուսիսային, հարավ-արևելյան և հարավ-արևմտյան։ Բայական համակարգին բնորոշ են ներկա-ապառնի ժամանակի, անվանական համակարգին՝ սեռականի ու բացառականի յուրահատուկ ձևեր։ Դրական ղրղզերենը ձևավորվել է Հոկտեմբերյան մեծ հեղափոխությունից հետո։ Դրությունը մինչև [[1926]] թ․-ը՝ արաբագիր, մինչև [[1940]] թ․-ը՝ լատինագիր, ապա՝ ռուսագիր։
