«Վաղարշակ Էլիբեկյան»–ի խմբագրումների տարբերություն

'''Վաղարշակ Հարությունի Էլիբեկյան''' ([[1910]], {{comment|օգոստոսի 10|Հուլյան տոմարով}} ([[Օգոստոսի 23|23]]), [[Թբիլիսի]], - [[1994]], [[մայիսի 5]], [[Երևան]]), հայ [[Նկարչություն|նկարիչ]], Վրաստանի մշակույթի վաստակավոր գործիչ ([[1968]])։

Էլիբեկյանի ստեղծագործության թեման հին Թիֆլիսն է («Թատերական Թբիլիսի», [[1976]], «Հավլաբարի հրապարակը», [[1978]] )։ Էլիբեկյանը կտավները գործածել է իբրև բեմադրավայր, թիֆլիսյան կյանքը ասես բեմականացված է, հին քաղաքի մթնոլորտը արտահայտված է շարժուձևերի, կեցվածքի, դիմախաղի մեջ։ Այս բազմասյուժե ներկայացման գունայնության միջավայրում կենսախինդ պատկերված է առօրյան՝ քաղաքի մարդկանց՝ կինտոների ու դուքանչիների, զուռնաչիների ու հարսանքավորների մասնակցությամբ։ Էլիբեկյանը մնայուն է պահում նաև հին Թիֆլիսի ճարտարապետական նկարագիրը՝ նեղ ու ծուռ փողոցների, կղմինդրե շենքերի զարդանախշ պատերի, ճաղաշար պատշգամբների, զիգզագաձև քիվերի ու աստիճանավանդակների պատկերներով<ref>[http://www.azg.am/AM/2008120315 Էլիբեկյան ընտանիքի գեղանկարչական էսթետիկան]</ref>։

Ձևավորել է ներկայացումներ ([[Դերենիկ Դեմիրճյան]]ի «[[Քաջ Նազար (հեքիաթ-դրամա)|Քաջ Նազար]]», [[1939]], Թբիլիսիի պատանի հանդիսատեսի թատրոն)։

Տպագրել է «Ձոներգ հին Թբիլիսիին» ալբոմը («Խելովնեբա», Վրաստան, «Սովետական գրող», Հայաստան)։ [[1991]] թվականին լույս է տեսել «Վաղարշակ Էլիբեկյան» ալբոմը («Կերպարվեստ», Մոսկվա)։

Աշխատանքները գտնվում են [[Ժամանակակից արվեստի թանգարան (Երևան)|Ժամանակակից արվեստի թանգարանում]], [[Հայաստանի ազգային պատկերասրահ]]ում, [[Եղիշե Չարենցի անվան գրականության և արվեստի թանգարան]]ում, Վրաստանի ազգային պատկերասրահում (Թբիլիսի), [[Մոսկվա]]յի և [[Բաքու|Բաքվի]] պատկերասրահներում, [[Հայաստան]]ի և արտերկրի բազմաթիվ մասնավոր հավաքածուներում։

Անհատական ​​ցուցահանդեսներ է ունեցել Երևանում ([[1976]]), Թբիլիսիում ([[1977]]), [[Լոնդոն]]ում ([[1985]]), [[Լոս Անջելես]]ում ([[1986]])։