|
}}
'''Լևոն Մուշեղի Գևորգյան''' ([[1930]], [[հոկտեմբերի 14]], [[Երևան]]), [[Ճարտարապետություն|ճարտարապետ]], [[Հայաստանի Հանրապետության վաստակավոր ճարտարապետ|ՀՀ վաստակավոր ճարտարապետ]] ([[1972]])։ Ճարտարապետության միջազգային ակադեմիայի [[Մոսկվա]]յի մասնաճյուղի [[պրոֆեսոր]] ([[1995]]), թղթակից անդամ ([[2001]])։
== Կենսագրություն ==
[[1953]] թվականին ավարտել է [[ՀՊՃՀ|Երևանի պոլիտեխնիկական ինստիտուտը]]։
[[1953]]-[[1956]] թթ.՝ [[Ակտյուբինսկ]] քաղաքի և մարզի ([[Ղազախստան]]) գլխավոր ճարտարապետ։ [[1956]] թվականից՝ ՀՀ պետշինի, [[1958]]-ից՝ Երևաննախագիծ ինստիտուտի խմբի ղեկավար, նախագծի գլխավոր ճարտարապետ, փոխտնօրեն, [[1973]]-[[1977]]-ին՝ տնօրեն։ [[1971]]-1973-ին և [[1986]]-[[1989]]-ին՝ Երևանի գլխավոր ճարտարապետի առաջին տեղակալ<ref>{{cite book|author=|title=Ով ով է. Հայեր. Կենսագրական հանրագիտարան, հատոր առաջին, Երևան, 2005}}</ref>։
== Ստեղծագործական գործունեություն ==
Գևորգյանի նախագծերով իրականացվել են բնակելի տներ և վարչական շենքեր Ակտյուբինսկում ([[1956]]), [[Ջամբուլ]]ում ([[1956]]), Երևանում ([[1957]]-ից)՝ Գարեգին Նժդեհի հրապարակի ստորգետնյա հասարակական կենտրոնի համալիրը ([[1986]]-[[1992]])՝ [[Երևանի մետրոպոլիտեն]]ի («Գարեգին Նժդեհ», [[1987]]) կայարանով և այլն։ <br />
Երիտասարդ ճարտարապետների ստեղծագործության ([[1962]]), «Տարվա լավագույն կառույց» (1986) համամիութենական ստուգատեսների դափնեկիր։ <br />
Գրաֆիկական աշխատանքների ցուցահանդեսներ է ունեցել Երևանում ([[1980]]), [[Միլան]]ում ([[1982]]) և [[Մինսկ]]ում ([[1991]])։
== Ծանոթագրություններ ==
| 