«Պաշտամունք»–ի խմբագրումների տարբերություն

Կրոնական երկրպագության արտաքին սովորույթները դրսևորվում է կրոնական [[ծես]]երի տեսքով։ Այս իմաստով '''պաշտամունքը''' բառացի նշանակում է "ուշադրություն", որը դրսևորում են [[աստված]]ների նկատմամբ։ [[Հունաստան|Հունական]] հերոսների պաշտամունքների կոնտեքստում Կարլա Անտոնաչչիոն գրում է, "Պաշտամունք եզրը բնորոշում է կոնկրետ առարկաների հետ կապված ծիսական վարքագիծ տարածական և ժամանակային կորդինատորների շրջանակում։ Ծիսակատարությունները կարող են ներառել [[աղոթք|աղոթքներ]]ներ, զոհաբերություններ, մրցույթներ, [[Հուշարձաններ|հուշարձաններիհուշարձաններ]]ի կառուցում և այլն"։ <ref>Antonaccio, "Contesting the Past: Hero Cult, Tomb Cult, and Epic in Early Greece", ''American Journal of Archaeology'' '''98'''.3 (July 1994: 389-410) p. 398.</ref> Պաշտամունքը ինքնին դրսևորվում է ծեսի և արարողության մեջ։ Պաշտամունքը կատարվել և կատարվում է [[տաճար]]ներում, սրբավայրերում, [[եկեղեցի]]ներում։

Հռոմեական [[Կաթոլիկություն|կաթոլիկության]] մեջ պաշտամունքը տեխնիկական տերմին է, որը կիրառվում է նվիրվածության կամ երկրպագության դեպքում, կոնկրետ սրբի հանդեպ։ Կաթոլիկները և արևելյան [[Ուղղափառություն|ուղղափառները]] հսկայական տարբերություն են դնում պաշտամունքի (latria), որը կատարվում է միայն Աստծու համար, և դուլիայի միջև, որը սրբերին խոնարհվելու արարողությունն է (օրինակ Քրիստոսի մայր [[Մարիամ Աստվածածին|Մարիամը]])։

Նման սովորույթներից են ծեսերը, արարողությունները, [[Պատարագ (եկեղեցական)|պատարագները]], որոնց ընթացքում խոսում են կամ երգում և կատարվում են, ավելի հաճախ, անձնական զոհաբերություններ։ Պաշտամունքի դրսևորման այլ տեսակներ են մասունքների պահպանումը կամ պատկերների ստեղծումը, ինչպիսիք են [[սրբապատկեր]]ները կամ եռաչափ պատկերները, վայրերի սրբացումը։ Վայրերի սրբացումը կարող է արտահայտվել սրբավայրերի, տաճարների, եկեղեցիների կառուցումով։ Նման վայրերը հաճախ ուխտագնացությունների կենտրոն են հանդիսանում։

[[Կատեգորիա:կրոնԿրոն]]