'''Արիոբարզան''' (ծննդյան թիվը անհայտ է-մ․ թ․ [[4]]), [[Ատրպատական]]ի թագավոր մ․ թ․ ա․ 20 թվականից։ [[Հռոմ]]ի [[Անտոնիոս]] զորավարի գործակցի՝ Ատրպատականի տապալված թագավոր մար [[Արտավազդ]]ի որդին։ [[Արտաշես Բ]]-ի դավադրական սպանությունից հետո հռոմեացիներն Ատրպատականն անջատեցին [[Հայաստան]]ից և նրա թագավոր հռչակեցին Արիոբարզանին։ [[Արտաշեսյան]]ների վերջին շառավղի՝ Հայոց թագավոր [[Տիգրան Դ]]-ի մահից (մ․ թ․ [[1]]) հետո Հռոմի զորավար [[Կայոս Կեսար]]ը մ․ թ․ [[2]] թվականին Արիոբարզանին ճանաչեց նաև Հայաստանի թագավոր։ Այս արարքը համարելով անհանդուրժելի՝ հայ իշխանները մ․ թ․ [[2]] թվականին ապստամբել են և դիմադրել հռոմեացիներին։ Ըստ [[Տակիտոս]]ի, Արիոբարզանը մահացել է «դիպվածական մահով»։ Ենթադրվում է, որ նրան սպանել են ապստամբ հայերը։
