'''ՄԱՍՆԻԿՆԵՐ''' (քերականական), բառակազմական և ձևակազմական (բառափոխական) ձևույթներ:ձևույթներ։ Առաջինները հիմնական ձևույթներից կամ {{արմատ}}ներից կազմում են բառեր, կամ լեզվում արդեն եղած բառերից կազմվում են նոր իմաստ արտահայտող նոր {{բառ}}եր (արհամարհանք, ընկերուհի), իսկ երկրորդները կազմում են բառի ձեերը՝ ցույց տալով նրա հարաբերությունները այլ բառերի հետ(վագք -վազքի-վազքից-վազքով):։ Մասնիկների մեջ են մտնում նաև քերականական իմաստներ արտահայտող, այսպես կոչված, ձևական բառերը (պիտի գրեմ, գրել տամ):։ {{Հայ}} քերականագիտության մեջ կա մասնիկների մի այլ ըմբռնում:ըմբռնում։ Ըստ Մ. Աբեղյանի քերականական համակարգի՝ նյութական նշանակություն ունեցող խոսքի մասերին՝ {{բայ}}ին, {{գոյական}}ին, {{ածական}}ին և {{մակբայ}}ին հակադրվում են ձևական նշանակություն ունեցող բառերը, որոնք կոչվում են խոսքի մասնիկներ:մասնիկներ։ Վերջիններս իրենց նշանակությամբ լինում են կապակցական բառեր (կապեր և համադասական ու ստորադասական շաղկապներ), եղանակական բառեր կամ մասնիկներ (թերևս, գուցե, անշուշտ), բացասական մասնիկներ (ոչ, չ), պատասխանական բառեր (այո, ոչ):։
