«Թերեզ Լիզյոացի»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
չ clean up, փոխարինվեց: : → ։ (60) oգտվելով ԱՎԲ
Տող 10.
|հիշատակության օր = [[Հոկտեմբերի 1]]
}}
'''Թերեզա Լիզյոացի''' ({{lang-fr|Thérèse de Lisieux}}, աշխարհիկ անունը` '''Մարիա-Ֆրանսուազա-Թերեզա Մարտեն''', {{lang-fr|Marie-Françoise-Thérèse Martin}}; [[հունվարի 2]], [[1873 թ.]], [[Ալանսոն]], [[Ֆրանսիա]] — [[սեպտեմբերի 30]], [[1897]] թ., [[Լիզյո]], [[Ֆրանսիա]]) — [[միանձնուհի]], Կաթոլիկ [[Սուրբ]], չորս կանանցից մեկը պատմության մեջ, ով արժանացել է [[Եկեղեցու դոկտոր|Եկեղեցու դոկտորի]]ի կոչմանը:կոչմանը։ Թերեզան, [[Ֆրանցիսկ Ասսիզեցի|Ֆրանցիսկ Ասսիզացու]] հետ միասին Եկեղեցու ամենից հայտնի Սրբերից մեկն է:է։ Հատկանշական է իր մոտեցումը հոգևոր կյանքին նախևառաջ դրա պարզության և կիրառական նշանակության տեսանկյունից:տեսանկյունից։
 
Թերեզան ապրում էր թաքնված, մեկուսի կյանքով, բայց մահվանից հետո դարձավ հռչակավոր` իր հոգևոր ինքնակենսագրական գրվածքների արդյունքում: արդյունքում։
 
== Վարքը ==
 
[[պատկերՊատկեր:Teresa1876.jpg|thumb|left|Թերեզան 3 տարեկան հասակում (1876)]]
 
'''Մանկություն'''
 
Թերեզան ծնվել է [[1873]] թվականին, [[Ալանսոն]] քաղաքում, ժամագործ [[Լուի Մարտեն]]ի և իր կնոջ` [[Մարի-Զելի Մարտեն]]ի ընտանիքում:ընտանիքում։ Ընտանիքը շատ հավատացյալ էր, և փոքր հասակից Թերեզան և իր չորս քույրերը, որոնք հետագայում նույնպես դարձան միանձնուհիներ, իրենց մեջ կրում էին ծնողների անկեղծ հավատը:հավատը։
 
Երբ Թերեզան չորս տարեկան էր, մայրը մահանում է քաղցկեղից, ինչը չափազանց ծանր ազդեցություն է ունենում փոքրիկ Թերեզայի վրա:վրա։ Այդ հիշողություններն ուղեկցում են Թերեզային ողջ կյանքում:կյանքում։
Ընտանիքը մոր մահից հետո տեղափոխվում է [[Լիզյո]]:։
 
Մինչև ութ ու կես տարեկանը Թերեզան ապրում էր ընտանիքի հետ միասին, բայց այդուհետ նա ստիպված է լինում գնալ դպրոց և առանձնանալ ընտանիքից:ընտանիքից։ Դպրոցում իրեն դրսևորում է որպես շատ խելացի սան, ինչի պատճառով (ինպես նաև փոքր տարիքի) հաճախ է ենթարկվում համադասարանցիների ծաղրին, որը շատ ծանր էր անդրադառնում իր ներաշխարհի վրա` հատկապես` շատ զգայուն բնավորության հետևանքով:հետևանքով։ Հետագայում նա պետք է հիշեր, որ դպրոցում իր անցկացրած այդ հինգ տարիները ամենից տխուրն էին իր կյանքում, և ինքը մեկ ամիս էլ այնտեղ չէր կարող մնալ` առանց հիվանդանալու, եթե իր հետ այնտեղ չլիներ նաև քույրը` «թանկագին Սելինը»:։
 
[[պատկեր:TdL-1881.JPG|thumb|left|Թերեզան 8 տարեկան հասակում (1881)
 
Հետագայում նա պետք է հիշեր, որ դպրոցում իր անցկացրած տարիները ամենից տխուրն էին իր կյանքում, և ինքը մեկ ամիս էլ այնտեղ չէր կարող մնալ` առանց հիվանդանալու, եթե իր հետ այնտեղ չլիներ նաև քույրը` «թանկագին Սելինը»:։]]
Ինը տարեկանում Թերեզան ծանր հիվանդանում է և հայտնվում է մահվան եզրին:եզրին։ Հանկարծահաս կազդուրումից հետո աղջնակը որոշում է իր կյանքը նվիրել Տիրոջը և Եկեղեցուն ծառայելուն:ծառայելուն։
 
14 տարեկանում Թերեզան սկսում է ամենայն ուշադրությամբ ու կլանվածությամբ կարդալ [[Թովմա Գեմբացի|Թովմա Գեմբացու]] «[[Նմանություն Հիսուս Քրիստոսի]]» («Համահետևում Քրիստոսի») գիրքը, որի յուրաքանչյուր տող, կարծես, հեղինակը հենց իր համար էր գրել:գրել։ Այս գիրքը պետք է դառնար իր հետագա կյանքի անբաժան ուղեկիցը:ուղեկիցը։ Դրան զուգահեռ` նա կարդում էր նաև այլ գրքեր` առավելաբար պատմությանն ու գիտությանը նվիրված: նվիրված։
 
Հենց այս շրջանում էլ Թերեզան որոշում է տեղափոխվել վանք և դառնալ միանձնուհի` համեմատելով դա ծաղիկը, առանց արմատը վնասելու, իր հողից մեկ այլ հողի մեջ խնամքով տեղափոխելու հետ` տպավորված լինելով հոր խոսքերից (այսպիսի օրինակ էր բերել հայրը, երբ լսել էր դստեր որոշման մասին):։
 
[[1889]] թվականին 15 տարեկան հասակում Թերեզան կատարում է առաջին փորձը վանք` ծառայության անցնելու համար, բայց եպիսկոպոսը հրաժարվում է իր համաձայնությունը տալ` պատճառաբանելով աղջկա երիտասարդ տարիքը:տարիքը։ Չի օգնում նաև [[Հռոմ]]` [[Պապ]]ի մոտ մեկնելը և նրան անձնապես դրա մասին խնդրելը: Սակայն շուտով եպիսկոպոսը, համոզվելով, որ Թերեզայի ցանկությունը հարակայուն է, փոխում է իր որոշումը, և Թերեզան իրագործում է իր երազանքը` դառնալով կարմելիտուհի: կարմելիտուհի։
 
'''Վանական կյանքը'''
 
Կարմելիտուհիների օրդերը հիմնադրվել էր Սուրբ [[Թերեզա Ավիլացի|Թերեզա Ավիլացու]] կողմից և նվիրված էր առավելաբար անհատական և ընդհանրական աղոթքին:աղոթքին։ Թերեզա Ավիլացին համոզված էր, որ ասկետական կյանքը չպետք է խանգարի ջերմ եղբայրությանն ու քույրությանը և հենց այս սկզբունքով էին ապրում օրդերի անդամները:անդամները։ Այս օրդերում ընդունված էր, որ միանձնուհիները պետք է իրենց հոգևոր ճանապարհը խորհրդանշող նոր անուն ընտրեին իրենց համար:համար։ Թերեզան ընտրում է ''Հիսուս մանկան'' և ''Սուրբ երեսի'' անունները:անունները։
 
[[պատկերՊատկեր:Therese.jpg|thumb|right|Թերեզան 15 տարեկան հասակում]]
 
Այս տարիների մասին նա գրում էր, որ ''ողջ ժամանակը իրեն նվիրում էր հատկապես փոքր բարի արարքներ կատարելուն` չունենալով մեծերն անելու հնարավորություն'': ։
 
Պատմում են, որ նա աղոթում էր` առանց ավելորդ էմոցիոնալության, փոխարենը` ջանում էր բազմապատկել առաքինության փոքր գործերը:գործերը։ Ասում են, որ Թերեզան լռությամբ էր ընդունում իրեն ուղղված ցանկացած քննադատություն, անգամ անարդար քննադատությունները, և ժպիտով էր արձագանքում բոլոր իրեն հետ վատ վարվող քույրերին:քույրերին։
 
Թերեզան մտավ վանք` սուրբ դառնալու նպատակով, բայց այնտեղ անցկացրած 4 տարիներին նա հասկացավ, թե որքան փոքր ու աննշան է իր անձը և որքան անկատար են իր ջանքերը:ջանքերը։ Այնուհետև նա գիտակցեց, որ այդ փոքրությունը իրեն պետք է ծառայի Տիրոջից օգնություն խնդրելու համար:համար։
 
'''«Փոքր ճանապարհը»'''
Տող 58.
''«Ես պետք է հնար փնտրեմ հասնելու Երկինք փոքր ճանապարհով` շատ կարճ և և շատ ուղիղ, փոքր ուղի, որը բոլորովին նոր կլինի: ... Ես նկատի ունեմ փորձել և գտնել մի վերելակ, որն ինձ կկարողանա բարցրացնել Աստծու մոտ, քանի որ ես շատ փոքր եմ, որպեսզի կարողանամ մագլցել կատարելության զառիվեր աստիճաններով:... Այնտեղ հասնելու համար ես կարիք չունեմ մեծանալու, հակառակը` ես պետք է մնամ փոքր և դեռ ավելի փոքրանամ»:''
 
Հենց այս ''«փոքր ճանապարհն»'' էր այն հիմնական ուղենիշը, որով ապրեց Թերեզան իր կարճ կյանքը, սրբության հասնելու ճանապարհ, որը չէր ենթադրում հերոսական արարքներ կամ սխրանքներ` հանուն հավատի:հավատի։
 
''«Սերը կարելի է ապացուցել արարքներով: Իսկ ես ինչպե՞ս պետք է արտահայտեմ իմ սերը: Ես չեմ կարող մեծագործություններ անել: Իմ սերն ապացուցելու միակ ձևը ծաղիկներ սփռելն է, և այդ ծաղիկները կլինեն փոքր զոհողություններ, ինչպես և իմ յուրաքանչյուր հայացք, բառ և իմ յուրաքանչյուր արտաքնապես աննշմար արարք, որոնք ես կանեմ հանուն սիրո»:''
Տող 64.
''«Ես մշտապես հավատացել եմ, որ Տերն ավելի քնքուշ է, քան մայրը: Ես գիտեմ, որ մայրը միշտ պատրաստ է ներել իր երեխայի ոչ միտումնավոր, տարրական չենթարկվելը: Երեխաները մշտապես դժվարություններ են հարուցում, ընկնում են, իրենց կեղտոտում են, իրեր են կոտրում, բայց այս ամենը չի սասանում ծնողների սերն իրենց հանդեպ»:''
 
[[պատկերՊատկեր:Thérèse_MartinThérèse Martin-Histoire_d%27une_âmeHistoire d'une âme-A20.jpg|thumb|right|Միանձնուհի Թերեզան (1897)]]
 
'''Կյանքի վերջին տարիները'''
 
Թերեզայի կյանքի վերջին տարիներն անցնում էին առողջական ընդգծված թուլությամբ, որը, սակայն, նա տանում էր ամենայն վճռականությամբ:վճռականությամբ։ Դրա հիմնական պատճառը [[տուբերկուլյոզ]]ն էր, որը Թերեզան ընդունում էր որպես իր հոգևոր ճանապարհի բաժին:բաժին։ Այդ տարիները նա նվիրում է իր ինքնակենսագրական գրքին, որտեղ նկարագրում է իր կյանքը և իր մտքերը աստվածաբանական հարցերի վերաբերյալ:վերաբերյալ։
 
[[1896]] թվականի [[Ավագ հինգշաբթի]] գիշերը նա գնում է ննջասենյակ` հիանալի ներքին հրճվանքի զգացողությամբ, որը հետո պետք է ներկայացներ իր հուշերում:հուշերում։ Բայց դեռ չէր հասցրել գլուխը դնել բարձին, երբ շուրթերին զգում է ինչ-որ փրփրացող հեղուկ:հեղուկ։ Հաջորդ առավոտյան նա արյուն է հայտնաբերում իր թաշկինակին:թաշկինակին։ Թերեզան հասկացավ իր ճակատագիրը. արյունոտ հազը նշանակում էր տուբերկուլյոզ, իսկ տուբերկուլյոզ նշանակում էր մահ... Բայց այս դառը գիտակցումը որոշ ժամանակ անց վերափոխվում է ներքին պայծառ ուրախության:ուրախության։
 
[[պատկերՊատկեր:Normandie_Calvados_Lisieux1_tango7174Normandie Calvados Lisieux1 tango7174.jpg|thumb|left|Սուրբ Թերեզայի բազիլիկը]]
 
Հիվանդությունը սարսափելի տառապանքներ էր պատճառում Թերեզային:Թերեզային։ Մահվան մահճում նրա ֆիզիկական տառապանքներն այն աստիճանի էին հասել, որ անգամ բժիշկը, չզսպելով իրեն, բացականչում է. «Ախ, միայն դուք իմանայիք, թե ինչպես է այս փոքրիկ միանձնուհին տառապում»:։ Իր կյանքի վերջին ժամերի Թերեզան ասում է. ''«Ես երբեք չէի հավատա, որ կարելի է այսքան շատ տառապել, երբեք, երբեք»''...
 
Թերեզան ննջեց [[1897]] թվականի [[սեպտեմբերի 30]]-ին 24 տարեկան հասակում:հասակում։
 
Ասում են` մահվան մահճում նա ասել է. ''«Ես հասել եմ այն կետին, որ այլևս հնարավոր չէ տառապել, որովհետև ցանկացած տառապանք ինձ համար հաճելի է»'':։
 
Իր վերջին բառերն էին. ''«Տեր իմ, ես սիրում եմ քեզ»''...
 
Նա թաղվեց [[1897]] թվականի [[հեկտեմբերի 4]]-ին:ին։ Նրա մարմինը արտաշիրիմվեց 1910 թվականին, և ականատեսները պատմում են, որ մարմինն անուշահոտություն էր արձակում:արձակում։
 
''«Աղոթքն ինձ համար սրտի շարժում է, մի պարզ հայացք` ուղղված Երկնքին: Այն շնորհակալության և սիրո ճիչ է փորձության և ուրախության պահերին: Վերջապես, այն ինչ-որ մեծ ու գերբնական բան է, որն ընդարձակում է հոգիս և ինձ միավորում Քրիստոսին:...Ես չեմ ունեցել քաջություն փնտրել գրքերում գեղեցիկ աղոթքներ... Ես վարվել եմ երեխայի նման, ով չգիտի կարդալ. ես պարզապես ասում եմ Աստծուն այն, ինչ ցանկանում եմ ասել, և Նա միշտ հասկանում է ինձ»:''
Տող 88.
'''Սրբացումը'''
 
[[պատկերՊատկեր:Theresienschräin.jpg|thumb|right|Սուրբ Թերեզայի գերեզմանը իր անունը կրող բազիլիկում]]
 
Թերեզայի մահվանից մեկ տարի անց վանքի մայրապետը հրատարակում է Թերեզայի ինքնակենսագրական գիրքը «Մի հոգու պատմություն» վերնագրով:վերնագրով։ Թողարկվում է ընդամենը 2000 օրինակ:օրինակ։ Սակայն անմիջապես լույս տեսնելուց հետո գիրքն ունենում է աներևակայելի սպառում, հրատարակությունները հետևում են մեկը մյուսին, եկեղեցական առաջատար աստվածաբաններն ու հասարակ մարդիկ չեն դադարում գրքի վերաբերյալ իրենց հիացմունքն արտահայտել:արտահայտել։
 
Արդեն [[XX դար]]ի սկզբին «[[Մի հոգու պատմություն]]» գիրքը թարգմանված էր բոլոր եվրոպական լեզուներով:լեզուներով։
 
[[1907]] թվականին [[Պիոս X Պապ]]ը ցանկություն է հայտնում հռչակել Թերեզայի անունը և անվանում նրան «մեր ժամանակների մեծագույն Սուրբ»:։
 
[[1925]]-ի [[մայիսի 17]]-ին [[Պիոս XI Պապ]]ը Թերեզա Լիզյոացուն հռչակում է [[Սուրբ]]:։
 
[[1929]] թվականին, հաշվի առնելով Սուրբ Թերեզայի շիրիմին այցելող ուխտավորների գնալով աճող թիվը, [[Լիզյո]] քաղաքում կառուցվwum 1 Սուրբ Թերեզայի բազիլիկը:բազիլիկը։
 
[[1997]]-ին [[Հռոմ]]ի [[Պապ Հովհաննես Պողոս II|Հովհաննես Պողոս II Պապ]]-ը Սուրբ Թերեզային հռչակեց [[Եկեղեցու դոկտոր]]:։
 
== Գրականություն ==
* Story of a Soul:Soul։ the Autobiography of St. Therese of Lisieux, translated from the original manuscripts by John Clarke, O.C.D. Third edition, 1996. ISBN 0935216588
* Story of a Life:Life։ St. Thérèse of Lisieux by Guy Gaucher, O.C.D. HarperOne:HarperOne։ 1193. ISBN 978-0060630966
* Thérèse of Lisieux:Lisieux։ a biography by Patricia O'Connor, 1984 ISBN 0-87973-607-0
* Thérèse of Lisieux:Lisieux։ the way to love by Ann Laforest, 2000 ISBN 1-58051-082-5
* The Story of a Soul by T. N. Taylor, 2006 ISBN 1-4068-0771-0
* Thérèse of Lisieux by Joan Monahan, 2003 ISBN 0-8091-6710-7
* Thérèse of Lisieux:Lisieux։ God's gentle warrior by Thomas R. Nevin, 2006 ISBN 0-19-530721-6
* Therese and Lisieux by Pierre Descouvemont, Helmuth Nils Loose, 1996 ISBN 0-8028-3836-7
* St. Thérèse of Lisieux:Lisieux։ a transformation in Christ by Thomas Keating, 2001 ISBN 1-930051-20-4
* Thérèse of Lisieux:Lisieux։ Through Love and Suffering, by Murchadh O Madagain, 2003 ISBN
* 15 Days of Prayer with Saint Thérèse of Lisieux by Constant Tonnelier, 2011 ISBN 978-1-56548-391-0
* St. Therese of the Roses