1998֊ին ՊորոշենկովՊորոշենկոն դարձավ Ուկրաինայի խորհրդարանի անդամ՝ Միացյալ սոցիալ֊դեմոկրատների կուսակցության անունից։ Երկու տարի անց նա լքեց այդ կուսակցությունը ստեղծելով նոր քաղաքական կուսակցություն՝ Սոլիդարությունը։ 2005-ին Պորոշենկոն նշանակվեց Անվտանգության և պաշպանության ազգային խորհրդի քարտուղար։ 2009 թ․ հոկտեմբերի 9-ից 2010 թ․ մարտի 11֊ը, [[Յուլիա Տիմոշենկո]]յի պաշտոնավարման շրջանում, նա արտաքին գործերի նախարար էր, իսկ դրանից հետո՝ մինչև 2012 թ․ դեկտեմբերի 24-ը, [[Միկոլա Ազարով]]ի վարչապետության շրջանում, առևտրի և տնտեսական զարգացման նախարար։
ՊորոշենկովըՊորոշենկոն պաշտպանում էր 2013 թ․ նոյեմբերին սկիզբ առած «Եվրոմայդանի» հակակառավարական ցույցերը։ 2014 թ․ մարտի 29-ին նա թեկնածու առաջադրվեց արտահերթ նախագահական ընտրություններին և հավաքեց քվեների 56%-ը։ Յուլիա Տիմոշենկոն, որ նույնպես մասնակցում էր ընտրություններին և ձայների միայն 12%֊ն էր հավաքել, ճանաչեց ՊորոշենկովիՊորոշենկոյի հաղթանակը և ընտրությունները որակեց «ժողովրդավարական և արդար»<ref>HuffingtonPost, [http://www.huffingtonpost.com/2014/05/25/ukraine-election-exit-polls_n_5389434.html Ukraine Election: Exit Polls Show Poroshenko Winning Presidential Vote]. Մայիսի 25, 2014 թ․։</ref>։
