«Ֆեոդ»–ի խմբագրումների տարբերություն

'''Ֆեոդ''' կամ '''Ավատ''' (ուշ [[լատիներեն]] feodum, feudum), ֆիեֆ, ({{lang-fr|fief}}), ֆի ({{lang-en|fee}}), լեն

({{lang-de|lehn}}), [[Արևմտյան Եվրոպա]]յի երկրներում միջին դարերում հողատիրույթ կամ հաստատագրված եկամուտ (դրամով կամ բանաձևով), որ սյուզերենը պարգևում էր իր վասալին ժառանգաբար տիրելու համար՝ վերջինիս կողմից հօգուտ առաջինի ֆեոդալական ծառայություններ (ռազմական, մասնակցություն կառավարմանը, դատին և այլն) մատուցելու կամ սովորույթով նախատեսված դրամական վարձը մուծելու դիմաց։

Քանի որ վասալները, որպես կանոն, ստացած հողատարածության կամ եկամտի մի մասը հանձնում էին իրենց վասալներին («ենթաֆեոդացնում էին), ապա նույն հողատիրույթի նկատմամբ առաջանում էր միևնույն ֆեոդի սեփականության իրավունք ունեցողների շարք՝ ուղղահայաց դասավորված հիերարխիկ աստիճանի ձևով։ Զարգացած [[ֆեոդալիզմ]]ի շրջանում (XI-XV դդ․) Արևմտյան [[Եվրոպա]]յում ֆեոդը եղել է տիրող դասակարգի սեփականատիրության առավել բնորոշ ձևը։

Ենթաֆեոդացման ընթացքում ֆեոդի մասնատման, ֆիեֆ-ռենտային պայմանագրերի լայն տարածման (որի դեպքում վասալը որպես ֆեոդ ստանում էր ոչ թե հողը գյուղացիներով, այլ միայն որևէ եկամտի իրավունք), վարձու զորքի անցնելու հետևանքով XV-XVI դդ․ ֆեոդի համակարգը վերածվեց իրավաբանական ֆիկցիայի։