«Իոնոլորտ»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
Տող 24.
Հաղորդագրությունը, որը ստացավ Մարկոնին, բաղկացաց էր երեք կետից, [[Մորզեի այբուբեն]]ի սիմվոլներ, որոնք նշանակում էին անգլերեն S տառը:Մինչ ազֆանշանը կհասներ Նյուֆաունդլենդ, այն երկու անգամ անդրադարձել էր իոնոլորտից:
Չնայած բոլոր կասկածներին և թյուր լուրերին, որոնք առաջացրել էր Մարկոնիի փորձը, նա հաջողությամբ կրկնեց այն մեկ տարի անց` ընդունելով ազդանշան [[Գլեյսի անդունդում]]([[Նոր Շոտլանդիա]],[[Կանադա]]):
Անգլիացի ֆիզիկ [[Օլիվեր Խեվսայդ]]ը 1902 թվին ենաթադրեց, որ մթնոլորտում գոյություն ունի իոնիզացված շերտ: Նրա տեսությունը ներառում էր ռադիոազդանշանի տարածում [[Երկիր|Երկրի]] շուրջ` չնայած Երկրի թեքությանը: Խեվսայդից անկախ կարճ ալիքների հեռահար ընդունումը [[Եվրոպա]]յի և [[Ամերիկա]]յի միջև [[ԱտլանտիանԱտլանտյան օվկիանոս]]ով, կատարեց ամերիակացի ինժիներ-էլեկտրիկ [[Արթուր Կեննելին]]: Նրանք ենթադրեցին, որ Երկրի շուրջը գոյություն ունի մթնոլորտի իոնիզացված շերտ, որը կարող է անդրադարձնել [[ռադիոալիքներ]]: Այն կոչեցին Խեվիսայդ-Կեննելիի շերտ, որից հետո` իոնոլորտ:
Հնարավոր է, որ նրանց ենթադրությունը [[Պլանկ]]ի բացարձակ սև մարմնի ճառագայթման տեսության հետ համատեղ նպաստեցին [[ռադիոաստղագիտություն|ռադիոաստղագիտության]] շատ արագ զարգացմանը սկսած 1932թ-ից:1926 թ-ին շոտլանդացի ֆիզիկ [[Ռոբերտ ՈՒոթսոն-Վատտ]]ը իոնոլորտ տերմինը օգտագործեց նամակում, որը հրատարակվեց միայն 1969 Nature հանդեսում:1927թ-ին [[Էդվարդ Վ. Էպլտոնը]] հաստատեց իոնոլորտի գոյությունը և 1947թ-ին ստացավ Նոբելիան մրցանակ ֆիզիկայի ասպարեզում հետևյալ տեքստով.<<Մթնոլորտի վերին շերտի ֆիզիկայի հետազոտության և հատկապես Էպլտոնի շերտի հայտնագործության համար>>:
[[Լոյդ Բերկներ]]ը առաջինն էր ով չափեց իոնոլորտի բարձրությունը և խտությունը, որը անկասկած ազդեց կարճ ռադիոալիքների տարածման տեսության վրա:
Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/wiki/Իոնոլորտ» էջից