«Կռոնոս»–ի խմբագրումների տարբերություն

'''Կռոնոս''' ({{lang-el|Κρόνος}}), տիտան [[հին հունական դիցաբանություն|հին հունական դիցաբանության]] մեջ։ [[Ուրանոս|Ուրանոսի]]ի (երկինք) և [[Գեա|Գեայի]]յի (Երկիր) որդին։ Կռոնոսը մոր՝ Գեայի սադրանքով տապալել է հորը և տիրել աշխարհին։ Կրոնոսը [[Հադես]]ի, [[Զևս]]ի և [[Պոսեյդոն]]ի հայրն էր։ Հոր ճակատագրին արժանանալու երկյուղից Կռոնոսը կուլ է տվել իր նորածին զավակներին։ Կինը՝ [[Հռեա|Հռեան]]ն, խորամանկորեն փրկել է կրտսեր որդուն՝ [[Զևս|Զևսին]]ին, որը, հասակ առնելով, Կռոնոսին ստիպել է փսխել զավակներին։ Այնուհետև Զևսը եղբայրների օգնությամբ հաղթել է Կռոնոսին և նետել [[Տարտարոս]]։ Ըստ Հեսիոդոսի «Թեոգոնիայի», Կռոնոսի տիրակալության ժամանակը եղել է աշխարհի «ոսկեդարը»։ Այլ զրույցի համաձայն՝ Կռոնոսը տապալվելուց հետո թագավորել է Երանության կղզում։ Մինչհելլենիստական Հունաստանում Կռոնոսը պաշտվել է որպես հունձքի աստված։ Կռոնոսի տաճարը կառուցված էր [[Աթենք|Աթենքի]]ի [[Ակրոպոլիս|Ակրոպոլսի]] ստորոտին։ Հռոմայեցիները Կռոնոսին նույնացրել են [[Սատուռն|Սատուռնի]]ի հետ։ Երբեմն հուն. Χρόνος (ժամանակ) բառի նմանությամբ Կռոնոսին սխալմամբ կոչել են ժամանակի աստված։ Կռոնոսը պատկերվել է որպես տարեց այր, գլխաշորով, մանգաղը ձեռքին։ Զավակներին խժռող Կռոնոսի կերպարը արտացոլվել է գեղանկարչությունում (Ռուբենս, Գոյա)։