«Եղջերավոր արտույտ»–ի խմբագրումների տարբերություն

|species = [[Եղջերավոր արտույտ]]

'''Եղջերավոր արտույտ''' ({{lang-en|''Eremophila alpestris''}}), [[արտույտներ]]ի ընտանիքին պատկանող [[թռչուն]]:։ Հայաստանում նստակյաց է, տարածված։ տարածված։  

Մարմինը բաց դարչնագույն է, դիմային մասը՝ ինքնատիպ սև ու սպիտակավուն նախշերով։ Հասուն արուի գլխի 2 կողմերում կան սովորականից երկար, սև փետուրներ, որոնք նմանվում են «եղջյուրների» (այստեղից՝ անվանումը), իսկ կրծքին՝ սև, լայն շերտ։ Էգի կրծքի շերտը նեղ է, «եղջյուրները»՝ կարճ։ Երիտասարդի մարմինը մուգ է, վերևից՝ սպիտակ պտերով։ Օրվա մեծ մասն անցկացնում է գետնին։ Բնակվում Է լեռնատափաստաններում, ալպյան մարգագետիններում։

Եղջերավոր արտույտի մարմնի վերին մասը մոխրագույն է, թևերի թափահարող փետուրները մուգ դարչնագույն են, պոչի փետուրները սև` սպիտակավուն եզրով, գլխի երկու կողմերում կան սովորականից երկար սև փետուրներ, որոնք նմանվում են եղջյուրների։ Կոկորդը դեղնավուն է։ Կտնառքի և այտերի հատվածը սև է, ճակատը սև է` պիտակավուն շերտով, ականջների մոտ փետուրները դեղնավուն են, որովայնը սպիտակ է։

Ապրիլ-մայիս ամիսներին դնում է 3-5 [[ձու]]:։ Ձագերը թռչելու ընդունակ են դառնում ձվից դուրս գալուց 13-16  օր հետո։

[[ՀՀ]]-ում նստակյաց թռչուն է։ Բնադրվում է լեռնատափաստանային և ալպիական գոտում, բույնը սարքում է չոր խոտերից` գետնին կամ փոսիկի մեջ։

Սնվում է [[սերմ]]երով և [[միջատ]]ներով:ներով։

Տարածված է [[Եվրոպա]]յում, [[Աֆրիկա]]յում, [[Ասիա]]յի և [[Հյուսիսային Ամերիկա]]յի տափաստաններում։ <ref>{{cite book|author=Մ. Ս. Ադամյան|title=Հայաստանի թռչունները|publisher=«Արևիկ»|location=Երևան|year=1988|page=էջ 13}}</ref>