«Գալինա Ուլանովա»–ի խմբագրումների տարբերություն
Content deleted Content added
չ clean up, փոխարինվեց: ` → ՝ oգտվելով ԱՎԲ |
չ clean up, փոխարինվեց: , → , (40), ։ → ։ (17), ՝ → ՝ (10), → (65), ), → ), (9), )։ → )։ (6), ( → ( (20) oգտվելով ԱՎԲ |
||
Տող 1.
[[Պատկեր:RIAN archive 11591 Galina Ulanova and Yury Zhdanov in the ballet "Romeo And Juliet".jpg|մինի|Գալինա Ուլանովան և Յուրի Ժդանովը [[
'''Գալինա Սերգեևնա Ուլանովա''' ({{lang-ru|Гали́на Серге́евна Ула́нова}}, [[1910]]թ. [[հունվարի 8]] (հին տոմարով՝ 1909թ. դեկտեմբերի 26), [[Պետերբուրգ]]– [[1998]]թ. [[մարտի 21]])], բալետի ռուս սովետական արտիստուհի, պարուսույց։ ՍՍՀՄ ժողովրդական արտիստուհի ([[1951]])։ Սոցիալիստական աշխատանքի կրկնակի հերոս (1974, 1980)։
Ծնվել է բալետի արտիստների ընտանիքում։ 1928-ին ավարտել է Լենինգրադի պարարվեստի ուսումնարանը (աշակերտել է մորը՝ Մ․ Ռոմանովային, և Ա․ Վագանովային)։ 1928- 1944-ին՝ [[Մարիինյան թատրոն|Լենինգրադի օպերայի և բալետի թատրոն]]ի (հետագայում՝ Մ․ Մ․ Կիրովի անվան թատրոն) բալետի խմբի արտիստուհի, 1944-60-ին՝ [[Մեծ թատրոն]]ի (Մոսկվա) մենապարուհի։
Ուլանովայի բեմական հերոսուհիները նուրբ են, կանացի (ժիզել, [[Ադոլֆ Ադան|Ադանի]] «Ժիզել», 1932), բայց միաժամանակ օժտված անընկճելի ուժով (Մարիա, Ասաֆևի «Բախչիսարայի շատրվանը», 1934, Ջուլիետ, Պրոկոֆևի «Ռոմեո և Ջուլիետ», 1940 և այլն)։ Ուլանովան եղել է [[Չայկովսկի Պյոտոր Իլյիչ|Չայկովսկու]] բալետների դերապարերի լավագույն կատարողը՝ Օդետա-Օդիլիա («Կարապի լիճը», 1929, 1947), Ավրորա («Քնած գեղեցկուհին», 1929), Մաշա («Շչելկունչիկ», 1934) և այլն։ Նա պարային արվեստում զարգացրել է ռուսական խորեոգրաֆիկ դպրոցի սկզբունքները և ավանդույթները։ Դերապարերից են՝ Ռայմոնդա ([[Ալեքսանդր Գլազունով|Գլազունով]]ի «Ռայմոնդա», 1938), Մոխրոտ (Պրոկոֆևի «Մոխրոտ», 1945), Պարաշա (Գլիերի «Պղնձե հեծյալը», 1949), վալս, նոկտյուրն և մազուրկա («Շոպենիանա», ըստ [[Ֆրեդերիկ Շոպեն|Շոպենի]] երաժշտության), համերգային համար՝ «Մեռնող կարապը» (ըստ Սեն-Սանսի երաժշտության)։
Իր հերոսուհիների ներաշխարհների բազմակողմանի բացահայտումը, կերպարների կերտման հզոր մասշտաբայնությունը Ուլանովային բերել են համաշխարհային ճանաչում։
Ավարտելով բեմ․ գործունեությունը, անցել է մանկավարժության։ Աշակերտուհիներից են՝ Ն․ Վ․ Տիմոֆեևան, Ե․ Ա․ Մաքսիմովան, Ս․ Դ․ Ադիրխաևան, Լ․ Ի․ Աեմենյական և
ուրիշներ։ 1983-ին Ատոկհոլմի պարի թանգարանի շենքի առջև դրվել է Ուլանովայի արձանը (քանդակագործ՝ Ե․ Յանսոն-Մենզեր)։ Հյուրախաղերով հանդես է եկել ար
տասահմանյան բազմաթիվ երկրներում։
Լենինյան (1957), ՍՍՀՄ պետական (1941, 1946, 1947, 1950) մրցանակներ։ Պարգևատրվել է Լենինի 2 և 4 այլ շքանշաններով։
{{ՀՍՀ}}
{{DEFAULTSORT:Ուլանովա, Գալինա Սերգեևնա}}▼
[[Կատեգորիա:Բալետի ռուս արտիստներ]]
▲{{DEFAULTSORT:Ուլանովա, Գալինա Սերգեևնա}}
| |||