«Ալի Մահմուդ Տահա»–ի խմբագրումների տարբերություն

'''Ալի Մահմուդ Տահա''' ( [[1902]] – [[1949]])ամբողջական անուն՝ ({{lang-ar| - علي محمود طه}}, {{transl|ar|DIN|''Ալի Մահմուդ Տահա''}}), [[արաբ]] [[բանաստեղծ]] և [[արձակագիր]], «Ապոլլոն» ամսագրի հիմնադիր։

Միությունը իր առջև նպատակ չէր դնում ինչ-որ մեկ ուղղության աջակցություն, բայց պոետների զգալի մասի մոտ տիրապետող էր հակվածությունը դեպի ռոմանտիզմ։ [[Եգիպտոս|Եգիպտացիների]] շրջանում, բացի [[Աբու Շադի]]ից, նշանակալի դեր են ունեցել նաև [[Իբրահիմ Նագի]]ն և [[Ալի Մահմուդ Տահա]]ն։Տահան։ Այս երեք պոետների անվան հետ է կապվաց եգիպտական ռոմանտիզմի ծաղկման մասին պատկերացումները, որի առանձնահատկությունները կայանում էր նախընտրության մեջ, որը լիրիկական թեմատիկայի գերակշռությանը և քաղաքական մոտիվների զսպվածությանը, որը լավ նկատվում էր նեոդասականների մոտ։ Ապոլլոնցիները նախընտրում էին [[ռամալ]], [[ռաջազ]], [[հաջազ]], [[մութակարրիբ]], [[խաֆիֆ]] չափերը բարդ [[տաուիլ]], [[բասիտ]] չափերից։

Ալի Մահմուդ Տահան ծնվել է [[Եգիպտոս]]ում՝ Մանսուրա քաղաքում, միջին խավի ընտանիքում։ Մանսուրայում նա ծանոթանում և մտերմանում է [[Իբրահիմ Նագի]]ի հետ։ Տահան ավարտել է տեխնիկական քոլեջը և ստացել է ճարտարապետի դիպլոմ։ Աբու Շադին նրա բանաստեղծությունները տպագրում էր Ապոլլոն ամսագրի էջերում։ Ի տարբերություն Շադիի և Նագիի, նա խոր գիտելիքներ ուներ [[եվրոպական գրականություն|եվրոպական գրականության]] բնագավառում։

[[1930]]-ական թթ. ակտուալ էր անհատական ոճի խնդիրը։ Նրա ոճը կարելի է բնորոշել որպես գեդոնիստական (հաճույքը համարվում է ամենագլխավոր բարերարը, կյանքի նպատակը)։ Գնահատելով նրա ներդրումը արաբական պոեզիայի մեջ Բադաուին ասում է, որ առանց Ալի Տահայի գործունեության դժվար թե հնարավոր լիներ այնպիսի պոետների հայտնությունը, ինչպիսիք են [[Նիզար Կաբբանի]]ն և Բադր Շաքիր աս-Սայյաբը։

* Крымский А.Е. История новой арабской литературы (XIX  -  начало XX века). М, 1971.