«Ղազար Ա Ջահկեցի»–ի խմբագրումների տարբերություն

'''Ղազար Ա Ջահկեցի''', (հայտնի է նաև որպես Ճահկեցի, ծ. թ. անհայտ, [[Ջահուկ]] գավառ – 1751, ամփոփված է Էջմիածնի Ս. Գայանե վանքի գավթում), Ամենայն հայոց կաթողիկոս 1737 թվականից, մատենագիր, աստվածաբան։ Ղազար Ա Ջահկեցին հաջորդել է [[Աբրահամ Գ Կրետացի|Աբրահամ Գ Կրետացուն]]:

 

Նախքան կաթողիկոս ընտրվելը եղել է հայրապետական [[նվիրակ]] [[Զմյուռնիա]]յում։ Պարսկական իշխանություններից հալածվել և աքսորվել է [[Սևանի թերակղզի|Սևանա կղզի]], 1747 թվականին ազատվել և վերահաստատվել է կաթողիկոսական գահին։ Կառուցել է Էջմիածնի վանքի Վեհարանը և Ղազարապատ հյուրանոցը։ Երկասիրել է «Գիրք Աստուածաբանական որ կոչի Դրախտ ցանկալի»-ն (1735)՝ նվիրված Հայ եկեղեցու դավանանքի պաշտպանությանը, «Գիրք Աղօթից որ կոչի Աստուածաղերս»-ը (1744, 2 հրտ., 1786)։ Գրել է նաև տաղեր, որոնք ամփոփված են իր «Գիրք Նորաբոյս որ կոչի Երգարան»-ում (1737)։