«Հնդեվրոպական լեզուներ»–ի խմբագրումների տարբերություն

[[Արևելյան գերմանական լեզուներնլեզուներ]]ն են` գոթերենը[[գոթերեն]]ը, վանդալերենը[[վանդալերեն]]ը և բուրգունդերենը[[բուրգունդերեն]]ը. բոլորն էլ մեռած են։ Գրավոր աղբյուրներ մնացել են միայն գոթերեն լեզվով` [[4-րդ դարիցդար]]ից ([[Աստվածաշունչ|Աստվածաշնչի]] մի մասի թարգմանությունը)։

[[Արևմտյան գերմանական լեզուներնլեզուներ]]ն են` անգլերենը[[անգլերեն]]ը (ավանդված 8-րդ դարից` [[հին անգլերեն]] կամ անգլո-սաքսոներեն), ֆրիզերենը[[ֆրիզերեն]]ը, [[ստորին գերմաներենըգերմաներեն]]ը (ավանդված 9-րդ դարից), հոլանդերենը[[հոլանդերեն]]ը և ֆլամանդերենը[[ֆլամանդերեն]]ը, [[վերին գերմաներենըգերմաներեն]]ը, որ ավանդված է 8-րդ դարից` հին վերին գերմաներեն (Althochdeutsch) արձանագրություններով, և որը ժամանակակից գրական գերմաներենի[[գերմաներեն]]ի հիմքն է կազմում։ Արևմտյան գերմանական ենթաճյուղին են պատկանում նաև ժամանակակից հրեերենը (իդիշ), որ կազմվել է միջին դարերում գերմանական բարբառների հիմքի վրա և բուրերենը կամ աֆրիկանս։

[[Հյուսիսային գերմանական լեզուներ|Հյուսիսային գերմանական (սկանդինավյան) լեզուներն]] են` իսլանդերենը[[իսլանդերեն]]ը, նորվեգերենը[[նորվեգերեն]]ը, շվեդերենը[[շվեդերեն]]ը, [[ֆառյորական լեզու|ֆառյորականը]] և դանիերենը[[դանիերեն]]ը. իսլանդերենը ավանդված է հնագույն «Էդդա» էպոսով և 3-րդ դարի արձանագրություններով։