«Մահարձան»–ի խմբագրումների տարբերություն
Content deleted Content added
No edit summary |
No edit summary |
||
Տող 1.
'''Մահարձան''', [[Քանդակագործություն|քանդակագործական]] [[ստեղծագործություն]] կամ [[Ճարտարապետություն|ճարտարապետական]] փոքր հորինվածք, որը դրվում է մահացածի գերեզմանին՝ նրա հիշատակը հավերժացնելու նպատակով։
Նոր քարի դարի [[մշակույթ]]ում մահարձանները [[փայտ]]ե սյուներ էին, [[Հին Հունաստան|Հին Միջնադարյան Կովկսաում տարածում են գտել քանդակազարդ շիրմաքարերը։ Չինական մահարձանները (փորագրված անուններով ուղղաձիգ սալեր) աստիճանաբար փոխարկվել են հուշապատերի։ [[Վերածննդի դարաշրջան|Վերածննդի]] շրջանում հիմնականում կառուցվել են դամբարաններ։ Մահարձան․ 1․ Ն․ Շիրվանյան․ «Եղիցի լույս», Սերոբ Շիրվանյանի մահարձանը, [[տուֆ]] (1978, [[Երևան]]ի [[Կարմիր բլուր]]ի գերեզմանատուն), 2․Ջիվանյան․ նկարիչ [[Մինաս Ավետիսյան]]ի մահարձանը, տուֆ ([[1977]], Երեանի քաղաքային գերեզմանատուն [[պանթեոն]]), 3․ Ա․ Սարգսյան․ «Լոլո վիշտ», հեղինակի մահարձանը, [[գրանիտ]] (1971, Երևանի քաղաքային գերեզմանատան պանթեոն), 4․ Ա․ Տ․ Մատվեև [[Վիկտոր Բորիսով-Մուսատով|Վ․ Է․ Բորիսով-Մուսատովի]] մահարձանը Տարոայում, [[ՌՍՖՍՀ]] [[Կալուգայի մարզ]]ում, [[գիպս]]ե կրկնօրինակ (1910, Ռուսական թանգարան, [[Լենինգրադ]]), կարևոր նշանակություն են ձեռք բերել տապանագրերը։ [[XVIII-րդ դար|XVIII դ]]. վերջին և XIX դ. սկզբին մահարձանները տեղադրվել են ոչ թե եկեղեցիներում, այլ գերեզմանոցում, որոնք վեր են ածվել մահարձանի յուրօրինակ [[թանգարան]]ների։ XIX դ. 2-րդ կեսին և XX դ. գերեզմանի միակ հարդարանքը դարձել է [[դիմաքանդակ]]ը և լակոնիկ հուշախորհրդապատկերը։
Հին և [[միջնադարյան Հայաստան]]ում մահարձաններ են եղել մենհիրները, [[կոթող]]ները, դամբարանները, [[խաչքար]]երը, տապանաքարերը։ [[Խաչքարեր]]ը XVIII դ. վերջից իրենց տեղը զիջել են [[հուշարձան]]ին։ [[XIX դար|XIX դ.]] և XX դ. սկզբին մահարձանը առավելապես հանդես է եկել քանդակային ձևերի գերակշռությամբ (ինչպես կլոր, այնպես ռելիեֆային)։ Խորհրդային շրջանում մահարձանի տարածված տեսակներ են [[դիմաքանդակ]]ները, [[Արձան|արձանները,]] տապանաքարերի նոր ձևերը, ինչպես և դրանց հիմքի վրա ըստեղծված խորհրդանշական քանդակաձևերը։
|