'''Արցախի լեռնաշղթա''', [[Փոքր Կովկաս]] լեռնահամակարգի արևելյան մասը [[Արցախ|Արցախի Հանրապետությունում]], ձգվում է գրեթե միջօրեականի ուղղությամբ՝ [[Թարթառ]]ից մինչև [[Արաքս]]ի հովիտը։ Կազմված է յուրայի և կավճի նստվածքային ու հրաբխային ապարներից, տեղ-տեղ՝ ուլտրահիմքային ներժայթուկներից։
Ամենաբարձր հատվածը միջին մասում է՝ [[Շուշի]]ի մոտ (Մեծ Քիրս, 2725 մ)։ Լեռնաշղթայի կատարտյինկատարային մասը հս-ումհյուսիսում ժայռոտ է, միջին մասում՝ նեղ և սրածայր, հարավում մի քանի լեռնաբազուկներով աստիճանաբար ցածրանում է դեպի Արաքսի հովիտը։ Արևմտյան լանջերը կարճ են, չոր և էրոզիոն մասնատված, կան կարստային, սողանքային երևույթներ։ Հայտնի է [[Ազոխի քարայր]]ը նեոանդերթալյան[[նեանդերթալյան մարդումարդ]]ու բրածո մնացորդներով։ Բուսականությունը ստորին գոտում ներկայացված է ֆրիգանային տիպով, շիբլյակի համակեցություններով և տափաստաններով։ Միջին բարձրությունները, հատկապես արլ․արևելյան լանջերը, ծածկված են կաղնու, հաճարի, բոխու անտառներով, որոնք դեպի ահարավումհարավում փոխվում են չորասեր նոսր անտառների, 2100 - 2300 մ-ից բարձր ենթալպյան և ալպյան մարգագետիններ են։և այլն։
