«Դիրքորոշում»–ի խմբագրումների տարբերություն

'''Դիրքորոշում''', անձի ներքին և առավելապես ենթագիտակցական պատրաստակամությունը [[ակտիվություն|ակտիվության]] որևէ տեսակ իրագործելու համար:

[[Դիրքորոշում|Դիրքորոշման]] առաջացումը, ըստ [[Դ.Ուզնաձեի]], պայմանավորված է այն հանգամանքով, որ տվյալ իրադրության մեջ [[օրգանիզմ|օրգանիզմն]] ունի ակտիվ [[պահանջմունք]], և կան նրա բավարարման համար անհրաժեշտ օբյեկտիվ պայմաններ։ Դիրքորոշումն ուղղվածություն է հաղորդում մարդու [[գործունեություն|գործունեությանը]] և նախորդում է գիտակցական [[հոգեկան գործընթացներ|հոգեկան գործընթացներին։գործընթացներին]]։ Այն [[հոգեկան երևույթ]] է և չի կարող հանգեցվել իր ֆիզիոլոգիական հիմքերին։

Դիրքորոշումը կարող է լինել կարճատև [[հոգեվիճակ]] (այս դեպքում նրա սուբյեկտիվ և մասամբ գիտակցական դրսևորումը [[ուշադրություն|ուշադրությունն]] է) կամ անձի կայուն [[առանձնահատկություն]] (սևեռված դիրքորոշում` ըստ Դ. Ուզնաձեի), որը մշտական ուղղվածություն է հաղորդում նրա ակտիվությանը։