«Մարիամ Աստվածածին»–ի խմբագրումների տարբերություն

Ավետարանիչները Մարիամին անվանում են Հովակիմի և Աննայի դուստրը, Հովսեփի կինը,կինը։ որիցՈրոշ ծնվելուսումնասիրողներ գտնում են, նաև այլ զավակներ։որ Մարիամի պաշտամունքը ձևավորվել է բնության զարթոնքն ու պտղաբերությունը նախանշող նախաքրիստոնեական դիցամայրերի ([[Իզիդա]], [[Իշտար]], [[Մա]], [[Կիբելա]] և ուրիշներ) պաշտամունքների ազդեցությամբ։ Քրիստոնեական աստվածաբանները IVդ. Մարիամին հռչակեցին «անարատ կույս»։ [[Եփեսոսի Գ տիեզերական ժողով|Եփեսոսի Տիեզերական երրորդ ժողովըժողով]]ը (431թ.) Մարիամին պաշտոնապես ճանաչեց աստվածամայր, որի երկրպագությունն այնուհետև տարածվեց քրիստոնեական աշխարհում, մանավանդ կաթոլիկների մեջ։ Մարիամին նվիրվեցին բազմաթիվ տաճարներ, սրբապատկերներ, նրա պատվին սահմանեցին տոներ և այլն։ 1854 թվականին կաթոլիկ եկեղեցին ընդունեց Մարիամի «անարատ հղիություն», 1950 թվականին՝ «երկինք համբարձվելու» մասին դոգմաները, իսկ 1964 թվականին Պողոս IV պապը նրան հռչակեց «եկեղեցու մայր»։

Միջնադարյան արվեստում տարածված են Մարիամի կերպավորումն իր մանկան հետ։ Վերածննդյան դարաշրջանում ստեղծվել են Ս. Բոտտիչելլիի, [[Լեոնարդո դա ՎինչիիՎինչի]]ի, Ռաֆայելի[[Ռաֆայել]]ի և այլոց մեծ կտավները՝ նվիրված Մարիամի կերպարին։