«Սպանախ»–ի խմբագրումների տարբերություն

'''Սպանախ''' (''Spinacia oleracea''), տարածված տերևաբանջարայնին սննդամթերք:սննդամթերք։ Կարելի է օգտագործել յուղով և ձվով տապակած վիճակում:վիճակում։ Ուտելու համար օգտագործվում է սպանախի վարդակի մատղաշ տերևները, որոնք օժտված են բարձր [[Մթերքի էներգետիկ արժեքը|սննդարժեքով]] և հարուստ են դյուրամարս [[սպիտակուցներ]]ով, [[ճարպ]]ով, [[յոդ]]ով, [[երկաթ]]ով, [[ֆոսֆոր]]ով, [[կալիում]]ով և մի շարք [[վիտամիններ]]ով:ով։ Սպիտակուցների պարունակության առումով սպանախը մրցում է [[կաթ]]ի հետ և մի փոքր հետ է մնում [[Միս|մսից]]:։

Սպանախի տերևների չոր նյութը 8-11% է, սպիտակուցները՝ 2-2,5%:։ 100գ հում սպանախը պարունակում է 55-65 մգ C, մոտ 0,03 մգ [[Վիտամին B1|B1]] և 0,25-0,30 մգ [[Վիտամին B2|B2 վիտամին]], պարունակում է նաև A վիտամինի նախավիտամին համարվող [[կարոտին]]ը:ը։

Սպանախը լայնորեն օգտագործվում է պահածոների արդյունաբերության մեջ , որտեղ դրանցից պատրաստում են այսպես կոչված՝ '''''կանաչ պյուրե'''''՝ [[ոլոռ]]ի և մսով պահածոների համար:համար։ Սպանախի արժեքավոր հատկություններից են նրա վաղահաությունը և ցրտադիմացկունությունը, որոնց շնորհիվ Արարատյան հարթավայրում սպանախը հնարավոր է օգտագործել աշնան, ձմռան և վաղ գարնան ամիսներին:ամիսներին։

Սպանախի հայրենիքը [[Փոքր Ասիա]]ն և [[Միջին Ասիա]]ն են:են։ Վայրի սպանախն աճում է [[Կովկաս]]ում, [[Անդրկովկաս]]ում, միջինասիական հանրապետություններում:հանրապետություններում։

Սպանախնը միամյա տերևաբանջար է, պատկանում է թելուկազգիների (''Chenopodiaceae'') ընտանիքին:ընտանիքին։