'''Հեռուստատեսություն''', [[Գիտություն|գիտության]],[[Տեխնիկա|տեխնիկայիտեխնիկա]]յի [[Մշակույթ|մշակույթիմշակույթ]]ի բնագավառ, որը կապված է [[ռադիոէլեկտրոնիկա|ռադիոէլեկտրոնային]] միջոցներով հեռավորության վրա տեսողական ինֆորմացիայի (շարժվող պատկերների)հաղորդման հետ. նեղ իմաստով՝ այդպիսի
հաղորդման եղանակ:եղանակ։ հեռուստատեսային համակարգը կառուցվում է [[մարդու աչք|մարդու աչքի]]ի
առանձնահատկությունների հաշվառմամբ, քանի որ աչքն է տեսողական ինֆորմացիայի ընդունիչը:Իրականընդունիչը։Իրական աշխարհն ընկալվում է իբրև գույների, ծա
վալայնության և շարժման միասնություն:Ժամանակակիցմիասնություն։Ժամանակակից Հ. սկզբունքորեն լուծելէ այդ երեք հատկությունների վերարտադրման խնդիրը, թեև ծավալայնության վերարտադրումը դեռևս գործնականումներդրված չէ:չէ։ Տ. միաժամանակ ընդլայնում է տեսողական հնարավորությունները՝ տեսանելի դարձնեով ինֆրակարմիր,ուլտրամանուշակագույն, ռենտգենյան կամ ուլտրաձայնային ալիքներով ճառագայթվող առարկաները:առարկաները։ Պատկերի հեռուստատեսային հաղորդման հիմքում ընկած է 3 հաջորդական ֆիզիկական պրոցես,ա. լուսային էներգիայի փոխակերպումը էլեկտրական ազդանշանների, բ. էլեկտրական ազդանշանների հաղորդումը և ընդունումը, գ. էլեկտրական ազդանշանների փոխակերպումը լուսային իմպուլսների:Այդիմպուլսների։Այդ պրոցեսների արդյունավետ իրագործումը հնարավոր դարձավ ֆոտոֆեկտի (Հ. Հերց, 1887), ռադիոյի (Ա. Պո֊պով, 1895), «կաթոդային տելեսկոպիայի» {{ՀՍՀ}}
