|
}}
'''Կացուշիքա Հոքուսայ''' (ճապոներեն՝ 葛飾 北斎 {{լսել|Ja-葛飾 北斎.ogg}}, [[1760]], հոկտեմբերի 31(ճշգրիտ ամսաթիվը վիճելի է), Էդո (ներկայումս՝ [[Տոկիո]]) - 1849 թ. մայիսի 10, նույն վայրում), [[Ճապոնիա|ճապոնացի]] Էդո ժամանակաշրջանի ուքիյո-է ոճի նկարիչ ու փորագրող, ու կայացմանը ազդել են [[Սեշշու Տոյո|Սեշշու]]ն ու չինական տարբեր ոճեր։ Առավել հայտնի է որպես «Ֆուջի սարի 36 տեսարանի {{lang-ja|(富嶽三十六景 Ֆուգաքու Սանջուրոքու-քեյ)}}» հեղինակ:հեղինակ։ Այն ներառում է 1820-ական թվականներին ստեղծված ու այժմ համաշխարհային ճանաչում ստացած «[[Քանագավայի մեծ ալիքը]]»:։
Հոքուսայը նկարել է «36 տեսարանը» թե վերջին ճանապարհորդության տպավորությունների, թե որպես Ֆուջի սարին մոլեգնության հասնող սիրո արտացոլում:արտացոլում։ Հենց այս շարքը, մասնավորապես «Քաանգավայի մեծ ալիքն» ու «Պարզ եղանակի Ֆուջին» աշխատանաքները, ապահովեցին նկարչի համբավը Ճապոնիայում ու նրա սահմաններից դուրս:դուրս։ Սա փաստում է նաև պատմաբան [[Ռիչարդ Լան]]ը. «Իրոք, եթե կա մի բան, որ ստեղծել է Հոքուսայի անունը, դա հենց այս փառահեղ շարքն է»:։ Չնայած «36 տեսարանին» նախորդող նկարչի աշխատանքները նույնպես մեծ արժեք են ներկայացնում, արևմուտքում Հոքուսային, թերևս, ճանաչեն միայն Քանագավան պատկերող փայտե տախտակներով:տախտակներով։
Ամբողջ կյանքում Հոքուսայն ունեցել է ավելի քան 30 կեղծանուն. շատ անուններով հանդես գալը Ճապոնիայում տարածված երևույթ էր, բայց Հոքուսայն այս առումով առաջ է ընկել իր կոլեգաների մեծամասնությունից:մեծամասնությունից։ Կեղծանունների փոփոխությունները հաճախ են ու կապված են նկարչի ոճի փոփոխությունների հետ, դրա համար օգտագործվում են նրա կյանքն ու գործունեությունը մասերի բաժանելու համար:համար։ Անունը, որով մենք նրան այժմ ճանաչում ենք, նկարիչը վերջնականապես իրեն է վերագրել մոտավորապես 1800 թվականին:թվականին։
== Կենսագրություն ==
=== Կյանքի արշալույսը ===
Հոքուսայի ծննդյան ստույգ օրը հայտնի չէ, բայց սովորաբար ընդունում են, որ նկարիչը ծնվել է Հորեքի ժամանակաշրջանի 10-րդ տարվա 9-րդ մասի 23-րդ օրը, որը համապատասխանում է 1760 թվականի հոկտեմբերի 31-ին:ին։ Ծննդավայրը Էդոն էր` Ճապոնիայի նախկին մայրաղաքը:մայրաղաքը։ Իսկական անունը Տոկիտարո է:է։ Ասվում է, որ նկարչի հայրը շոգունի համար հայելիներ պատրաստող Նաքաջիմա Իսեն է:է։ Հոքուսայի երբևէ չի հավակնել հոր ժառանգորդը լինելուն, այնպես որ բացառված չէ, որ մայրը քոնուբինա` հարճ էր:էր։ Անվանի Հոքուսայագետ Նարաձակի Մունեշիգեի կարծիքով, Իսեն տղայի խորթ հայրն էր, իսկականը` հասարակ գյուղացի Կավամուրան, ով որդուն 4-5 տարեկանում հանձնել էր հայելագործ վարպետին:վարպետին։ Սա հիմք է տալիս ենթադրելու, որ Հոքուսայի ընտանիքը ծայրահեղ աղքատ էր ու հնարավորություն չուներ իր բոլոր երեխաներին խնամելու:խնամելու։ Նաև կարելի է ենթադրել, որ Հոքուսայը ծնողների ավագ որդին չէր, քանի որ ավագ երեխաներին ուրիշ ընտանիքների դաստիարակության չէին հանձնում:հանձնում։
Ամենայն հավանականությամբ, նկարել նա սկսում է 6 տարեկանից ու բացառված չէ, որ առաջին ուսուցիչը Նաքաջիմա Իսեն է եղել` հայելիներ պատրաստելը ներառում էր նաև նրանց ձևավորումն ու նկարներով շրջանակումը:շրջանակումը։
Հոքուսայի մանկության ու երիտասարդության տարիներին ստեղծագործել են փորագրության այնպիսի վարպետներ, ինչպիսիք են Հարունոբուն, Կացուքավա Շունշոն ու Ուտագավա Տոյոհարուն:Տոյոհարուն։
1770 թվականին, 12 տարեկանում հայրը Հոքուսային ուղարկում է Յոքոմոչո շրջանի գրախանութում աշխատելու:աշխատելու։ Այս շրջանում Հոքուսայը կրում է Տեցուձո անունը:անունը։ Հավանաբար հենց այստեղ է Հոքուսայը գրագիտություն ու չինարեն սովորում:սովորում։
Շուտով` 14 տարեկանում, նա դառնում է Նակայամա Տեցուսոնի` հայտնի փորագրող-փայտագործի աշակերտը, ում մոտ սովորում ու աշխատում է մինչև 18 տարեկանը: տարեկանը։ Սա տարածված երևույթ էր, քանի որ փայտի վրա փորագրված գրքերի ընթերցանությունը միջին ու բարձր խավի ներկայացուցիչների սիրելի զբաղմունքներից էր:էր։ 18-րդ դարի վերջին տասնամյակները ամբողջ Ճապոնիայի համար մշակույթի ծաղկման տարիներ էին:էին։ Թատրոն, կերպարվեստ, գրականություն նոր մեթոդներ են ներմուծվում ու նոր ոճեր մշակվում:մշակվում։ Բեկումնային փուլ է սկսվում տպագրության մեջ:մեջ։ Երիտասարդ Հոքուսայը հասարակ դիտորդ չէր. նա սկսում է փորագրություն սովորել:սովորել։ Փայտագրությունը մի նոր մակարդակի վրա է բարձրանում, ինչպես տեխնիկական, այնպես էլ գեղարվեստական իմաստով:իմաստով։ Բայց փորագրող-վարպետի աշխատանքը սահմանափակվում էր հասարակ կատարողականությամբ. որպես տեխնիկական կատարող, փայտագործը իարվունք չուներ միջամտելու նկարչի ցանկություններին:ցանկություններին։ Այդպիսով, Հոքուսայը սկսում է ինքնարտահայտման նոր ոլորտ փնտրել` սկսում է նկարել ու սեփական գործերով փորագրոթյուններ կատարել:կատարել։
1776 թվականին, 18 տարեկանում Հոքուսայը տեղափոխվում Կացուքավա Շունշոյի մոտ:մոտ։ Շունշոն ուքիյո-է ոճի ներկայացուցիչ էր` ոճի, որի վարպետը հետագայում կդառնա Հոքուսայը, ու Կացուքավա դպրոցի ղեկավարը:ղեկավարը։ Ուքիյո-է-ի ներկայացուցիչները հիմնականում պատկերում են պոռնիկների ու կաբուքի թատրոնի հայտնի դերասաններին:դերասաններին։
Փաստը, որ Հոքուսային թույլատրելի էր այդ անունը կրել, խոսում է Շունշոյի բարեհաճ վերաբերմունքի մասին:մասին։ Շունշոն շատ էր սիրում իր աշխատասեր և կոկիկ աշակերտին, ով հաջողությամբ կատարում էր դժվար պատվերները:պատվերները։ Ի տարբերություն մյուս աշակերտների, Հոքուսային թույլատրվում էր իր աշխատանքները ստորագրել «Շունրո»՝ «Շուն» - Շունշոի անվան առաջին վանկը, և «րո» - «Քյոկուրո»` Շունշոյի նախկին անունից: Հոքուսայը իր հերթին պաշտում էր ուսուցչին և ամեն ինչում հնազանդ էր նրան: Հենց այդ անվամբ էլ Հոքուսայի առաջին ինքնուրույն շարքը` քաբուքի թատրոնի դերասանների դիմանկարները հրատարակվում են 1779 թվականին:թվականին։
Վերջապես Հոքուսային թույլատրվում է հանդես գալ ինքնուրույն աշխատանքներով, և նրա առաջին փորձը լինում է 1784-1785 թվականների յակուսա-է ժանրում կատարված փորարգրությունների շարքը:շարքը։ Հայտնի են Հոքուսայի այն ժամանակվա դերասանների դիմանկարները: դիմանկարները։ Իհարկե, դրանցում զգացվում էր Շունշոի ազդեցությունը, բայց, ամեն դեպքում, այդ ժամանակ Հոքուսայի համբավը յակուսա-է ժանրում արդեն հավասարվում էր նրա ուսուցչին:ուսուցչին։ Երիասարդ նկարիչը շատ լավ ճաշակ ուներ, աշխատում էր «մանրակրկտորեն» և ամենակարևորը փոխանցելու կարողության երջանիկ տեր էր: էր։
Սա կհանգեցնի սեփական ոճի առաջացմանը, որը չէր կարող սահմանափակվել Կացուկավայի դպրոցի շրջանակով:շրջանակով։
«Շունրո» շրջանում Հոքուսայը շատ է աշխատում գրքերի նկարազարդման վրա:վրա։ Դրանք շատ տարածված, բայց էժան ապրանքներ էին, կոչվում էին «քիբյոշի»` «գրքեր դեղին շապիկներով»:։ Այդ գրքերի բազմազան սյուժեները պահանջում էին նկարչից պատկերել ինչպես կենցաղային տեսարաններ քաղաքաբնակների կյանքից, այնպես էլ պատկերներ Ճապոնիայի և Չինաստանի պատմությունից:պատմությունից։
Շունշոյի արվեստանոցում աշխատելու ժամանակաշրջանում, Հոքուսայն առաջին անգամ ամուսնանում է, սակայն նրա կնոջ մասին քիչ բան է հայտնի, քանի որ նա, ենթադրաբար, մահացել է վաղ 1790-ականներին:ականներին։ Երկրորդ անգամ նկարիչը ամուսնացավ 1779 թվականին, բայց կինը նույնպես շուտով մահացավ:մահացավ։ Սակայն Հոքուսայն ունեցավ 2 տղա ու 3 աղջիկ:աղջիկ։ Կրտսեր աղջիկը` Սաքաեն կամ Օին, նույնպես նկարիչ է:է։
Շունշոն մահացավ 1793 թվականին, ինչից հետո Հոքուսայը սկսեց նոր նկարչական ոճեր ուսումնասիրել, չխուսափելով նաև եվրոպական արվեստից. ֆրանսիական ու հոլանդական փորագրանկարների միջով նա հասավ նոր աստիճանի:աստիճանի։ Շուտով Շունքոն` Շունշոյի գլխավոր աշակերտը, վռնդեց Հոքուսային Կացուքավա դպրոցից, հավանաբար մրցակից դպրոցի` Քանոյի ոճի, ինչպես նաև չինական գեղանկարչության ուսումնասիրությունների համար:համար։ Այս իրադարձությունը, նկարչի խոսքերով, ոգեշնչող էր. «Իմ նկարչական կարողությունների զարգացման իրական խթանը շփոթությունն էր, որ զգում էի Շունքոյի մոտ»:։ Կա նաև վարկած, որ Հոքուսայը ինքնակամ է լքել դպրոցը. դպրոցի նոր կառավարիչները ավելի շատ հետաքրքրված էին վարձատրությամբ, քան արվեստով:արվեստով։
Հոքուսայը նաև զարգացրել է իր աշխատանքների թեման, հեռու գնաց ավանդական պոռնիկներից ու դերասաններից, նրանց փոխարեն ընտրելով բնությունն ու տարբեր խավերի մարդկանց կենցաղը:կենցաղը։ Այս փոփոխությունը բեկումնային եղավ ուքիյո-է-ի զարգացման մեջ ու Հոքուսայի կարիերայում:կարիերայում։ 1790 թվականի «Րյոգոքու կամրջի հրավառությունը» վերաբերում է Հոքուսայի կյանքի այս ժամանակաշրջանի:ժամանակաշրջանի։
=== Կարիերան ===
1793 և 1794 թվականները շրջադարձային դարձան Հոքուսայի կարիերայում:կարիերայում։ Սկսելով ինքնուրույն կյանքը, նա դեմ առավ մեծ դժվարությունների:դժվարությունների։ Հայտնի է, որ նկարիչը շատ աղքատ էր, հաճախ սոված էր մնում, ստիպված էր զբաղվել մանր առևտրով:առևտրով։ Սակայն այդ ժամանակաշրջանում տեղի է ունենում Հոքուսայի` որպես վարպետի ձևավորումը:ձևավորումը։ Նա ուսումնասիրում է գեղանկարչության տարբեր ուղղություններ:ուղղություններ։ Քանո դպրոցից ու չինական գեղարվեստից բացի նրան հետաքրքրում էր Սոտացու(Կոէցու) դպրոցը, որը պատկանում էր յամատո-է ուղղությանը, հատկապես այդ դպրոցի երկու ներկայացուցիչները՝ Տավարայա Սոտացուն և Օգատա Կորինը:Կորինը։
Հոքուսայի կյանքի հաջորդ ժամանակաշրջանը առանձնացվում է «Տավարայա Սորի» մականվամբ` սրանք այն տարիներն են, երբ նկարչին ասոցացնում են Տավարայա դպրոցի հետ:հետ։ Այս ընթացքում Հոքուսայը ստեղծեց շատ վրձնով արված նկարներ` սուրիմոնո, ու նկարազարդումներ քյոքա էհոնների(հումորային պոեմներ) համար:համար։ 1798 թվականին Հոքուսայը սկսեց գործել որպես ինքնուրույն նկարիչ, իրեն ազատ զգալով դպրոցների կանոններից ու սահմանափակումներից, ընտրելով իրեն Հոքուսայ Տոմիսա անունը:անունը։
Պետք է ասել, որ Հոքուսայը ժամանակի այն եզակի նկարիչներից էր, ով հետամուտ չեղավ վարկանիշին:վարկանիշին։ Մարդիկ այն ժամանակ պահանջում էին ուքի-յո ժանրի նկարներ, բայց Հոքուսայը ձեռնամուխ եղավ սեփական ոճը ստեղծելուն՝ փոխառնելով որոշ հնարքներ ճապոնական Րիմպա և Տոսա դպրոցներից, նաև` Եվրոպայից կերպարվեստի տարեր:տարեր։
1975 թվականին լույս են տեսնում Հոքուսայի պատկերազարդումները «Կակա Էդո մուրասակի» բանաստեղծական անտոլոգիայի համար:համար։ Նրա վերջին սուրիմոնոները այնքան մեծ հաջողություն են ունենում, որ հետագայում այլ նկարիչներ սկսեցին կրկնօրինակել նրան:նրան։
Հենց 1796թ-ին էլ նկարիչը սկսեց գործածել իր ամենատարածված կեղծանունը՝ Հոքուսայ:Հոքուսայ։ Այս անվան տակ նա, 1798 թ-ից սկսած, ստորագրում է իր փորագրություններն ու գեղանկարչական աշխատանքները:աշխատանքները։ Որոշ պատվերներ նա ստորագրում էր Տացումասա կեղծանունով, հումորային վիպակների համար արված նկարազարդումները՝ Տոքիտարո, այլ աշխատանքներ և գրքերի պատկերազարդումներ ստորագրված էին Կակո կամ Սորոբէքու:Սորոբէքու։ 1800 թ-ին, 41 տարեկան հասակում, նկարիչն ինքն իրեն անվանակոչեց Գակէջին Հոքուսայ, ինչը թարգմանվում է մոտավորապես այսպես՝ «Նկարչությունից խենթացած Հոքուսայ»: ։
1800-ական թվականներին Հոքուսայը, զարգացնելով իր ոճը, արդեն ետևում էր թողել դիմանկարները:դիմանկարները։ Նա նաև ամրապնդել էր իր «Կացուշիքա Հոքուսայ» անունը, որով հայտնի դարձավ, վերափոխելով նախկին անունը իր ծննդավայրի անվան հետ:հետ։ Այդ տարի նա հրատարակեց երկու բնանկարների հավաքածու` «Արևելյան մայրաքաղաքի տեսարաններ» ու «Էդոյի 8 տեսարան» ու սկսեց աշակերտներ հավաքել:հավաքել։ Ամբողջ կայքնի ընթացքում Հոքուսայը կունենա մոտ 50 աշակերտ: աշակերտ։
Հոքուսայն ավելի ու ավելի հայտնի էր դառնում, քանի որ տաղանդավոր էր ու իրեն լավ էր գովազդում:գովազդում։ 1804 թվականի Տոկիոյի փառատոնին նա նկարեց հայտնի բուդդայական վանականի` [[Բոդհիդհարմա|Դարումայի]] 180 մետր երկարություն ունեցող դիմանկարը:դիմանկարը։
[[Իէնարի Տոկուգավա|Շոգուն Իէնարին]] հրավիրել էր Հոքուսային Շոգունատի դատարան` մրցելու ավանդական ոճի նկարչի հետ:հետ։ Հոքուսայը շոգունի աչքի առաջ թղթի վրա կապույտ ֆոն, հետո վրայից վառ կարմիր ոտքերով ճուտիկ նկարեց:նկարեց։ Ներկայացնելով իր աշխատանքը որպես Տեցուրա գետում «նավարկող» թխկենու կարմիր տերևները պատկերող բնապատկեր, Հոքուսայը հաղթում է:է։
1807 թվականին Հոքուսայը համագործակցում է սիրված գրող [[Տաքիձավա Բաքին]]ի հետ, նկարազարդումների շարք պատրաստելով նրա գրքերի համար:համար։ Բայց չորրորդ գրքի վրա աշխատելիս նրանց հայացքների տարբերությունը ակնհայտ է դառնում, ու համագործակցությունը ավարտվում է:է։ Երկընտրանքի առաջ կանգնելով, հրատարակիչը նախընտրում է շարունակել աշխատել Հոքուսայի հետ, քանի որ այդ ժամանակաշրջանում նկարազարդողները շատ էին կարևորվում:կարևորվում։
1811 թվականին, 51 տարեկանում, Հոքուսայը անվանափոխվեց Տայտո, ու նրա ստեղծագործական կայնքում նոր փուլ սկսվեց. նա ստեղծեց Հոքուսայ Մանգան ու տարբեր էտեհոններ:էտեհոններ։ Էտեհոնը Ճապոնիա է ներմուծվել 1812 թվականին ու որպես կանոն գումար վաստակելու կամ աշակերտներ հավաքելու միջոց էր:էր։
1817 թվականին, հոկտեմբերի 5-ին Հոնգան-ջի Նագոյա Բեցուինում Հոքուսայը ստեղծեց «Մեծն Դարուման» նկարը` 18x10.8 մետր ճափումներով, որը, ասվում է, ոգեշնչել է բազմաթիվ մարդկանց:մարդկանց։ ՈՒ չնայած օրիգնալը ոչնչացվել է 1945 թվականին, խահպանվել են գովազդային թռուցիկները ու այժմ պահվում են Նագոյաի թանգարանում:թանգարանում։
1820 թվականին Հոքուսայը ևս մեկ անգամ է փոխում անունը, դառնալով Իիցու:Իիցու։ Այս փոփխությունը նույնպես նոր ժամանակշրջանի սկիզբ է խորհրդանշում. ժամանակաշրջանի, երբ նկարիչը ապահովեց իր ճանաչումը ամբողջ Ճապոնիայում:Ճապոնիայում։ Բայց, քանի որ Հոքուսայի կայնքի ընթացքում երկիրը մեկուսացված էր աշխարհից, համաշխարհային ճանաչում նկարիչը ստացավ միայն մահվանից հետո:հետո։ Հենց 1820-ականներին Հոքուսայը հասավ իր կարիերային գագաթնակետին:գագաթնակետին։ Նրա ամենահայտնի շարքը` «Ֆուջի սարի 36 տեսարանը», ինչպես նաև «Ճանապարհորդություն պրովինցիաների ջրվեժներով» ու «Հայտնի կամուրջների անսովոր տեսարանները», վերաբերում են այս ժամանակշրջանին:ժամանակշրջանին։ Առաջին շարքն այնքան սիրվեց, որ Հոքուսայը նրան ևս 10 փորագրություն ավելացրեց:ավելացրեց։
Այս տարիներին նկարիչը սկսեց նաև շատ մանրամասն, ընգծված դետալներով ծաղիկներ ու թռչուններ նկարել, որոնցից առանձնացվում են «Կակաչներն» ու «Ճուտիկների երամը»:։
Նույն թվականից սկսվում է Հոքուսայի և նկարիչ Բոկուսէնի մտերմությունը, ինչի արդյունքում էլ 1814 և 1834 թվականներին Նագոյա քաղաքում լույս տեսավ պատկերազարդված ալբոմների «Հոքուսայ մանգա» շարքը, որտեղ առաջին անգամ օգտագործվեց «մանգա» բառը, չնայած անունն իրականում թարգմանվում է «Հոքուսայի նկարներ»:։ 1831թ-ին լույս տեսավ բնանկարների հայտնի «Ֆուգակու սանջուրոքէյ»(Ֆուձի լեռան 36 տեսարան) շարքը, իսկ 1830-ականների սկզբին Հոքուսայը թողարկեց հայտնի ջրվեժների, կամուրջների, թռչունների և ուրվականների փորագրությունները, այսինքն՝ այն աշխատանքները, որոնցով նա հայտնի է ոչ ճապոնացի գեղավեստասերներին: գեղավեստասերներին։
Նույն թվականին լույս է տեսնում Հոքուսայի գլուխգործոցը՝ «Ֆուգակու հյաքքէյը»(Ֆուջի լեռան 100 տեսարան):։ Իսկ 1835 թ-ին լույս է տեսնում նրա հերթական հանճարեղ աշխատանքը՝ «Հյակունին իշշու ուբա գա էտոկի» («100 բանաստեղծություն նյանիի փոխադրությամբ») փորագրությունների շարքը՝ պատկերազարդումներ «100 բանաստեղծի 100 ստեղծագործություն» անթոլոգիայի համար:համար։ Այս շարքն ընդհատվեց 28 թերթի հրատարակչությունից հետո և այդպես էլ մնաց անավարտ:անավարտ։
Հոքուսայի առաջին էսքիզների ու ծաղրանկանրենի հավաքածուն` առաջին մանգա-գիրքը, որը մեծ ազդեցություն է ունեցել ժամանակակից համանուն կոմիքս-արվեստի վրա, տպագրվել է 1814 թվականին:թվականին։ Հաջորդ 12 հատորների տպագրվեցին հետագա 6 տարիներին, ու ներառում էին նաև կենդանիների, աստվածների ու սովորական մարդկանց պատկերներ:պատկերներ։ Նրանք հումորային երանգ ունեին ու այդ ժամանակներում շատ տարածված էին:էին։
=== Կյանքի մայրամուտը ===
1834 թվականին նկարիչը լքում է Էդոն և մի տարի ապրում է Էդոյից հարավ՝ Միուրա թերակղզում, աշխատավորների թաղամասում՝ Ուրագայի մոտակայքում:մոտակայքում։ Այդ թվականից սկսվում է Հոքուսայի ստեղծագործական հաջորդ դարաշրջանը` նա ստեղծագործում է «Գաքյո Րոջին Մանջի(Արվեստից Խենթացած Ծերունի)» կեղծանվամբ:կեղծանվամբ։ Այս ժամանակ ստեղծվեց «Ֆուջի սարի 100 տեսարանը», որը նույնպես նշանակալից բնապատկերների շարք է:է։
Նրան Հոքուսայը այս հավելումն է գրել.
{{քաղվածք|Վեց տարեկանից սկսել եմ կյանքը պատկերել: Ես նկարիչ դարձա ու 50 տարեկանից հեղինակություն վաստակած որոշ գործեր ստեղծել եմ, բայց նախկինում արածս ոչ մի բան ուշադրության արժանի չէ: 73 տարեկանում ես սկսեցի հասկանալ, ոնց են աճում ու մեծանում թռչուններն ու կենդանիները, միջատները, ձկներն ու բույսերը: Եթե շարունակեմ, 86 տարեկանում շատ ավելի լավ կհասկանամ նրանց, իսկ 90 տարեկանում կներթափանցեմ նրանց հոգու մեջ: 100-ում ես գրեթե աստվածային գիտակցության կհասնեմ, իսկ 130-ում, 140-ում կամ ավելի ուշ կհասնեմ այն մակարդակին, երբ ցանկացած նկարածս էակ կենդանի կլինի: Մայիսյան երկինք, նվիրիր ինձ երկար կյանք: Հնարավորություն տուր ապացուցելու, որ չեմ ստում:|}}
1839 թվականին Հոքուսայը արվեստանոցը վառվեց հրդեհից, իսկ աշխատանքների մեծամասնությունը` ոչնչացավ:ոչնչացավ։ Այդ ժամանակ երիտասարդ նկարիչ Անդո Հիրոսիգեն ավելի ու ավելի հայտնի էր դառնում, խամրեցնելով Հոքուսայի փառքը:փառքը։ Բայց նկարիչը երբեք չէր հուսահատվում ու շարունակում էր նկարել:նկարել։ «Գետի բադերը» շարքը նա ավարտեց 87 տարեկան հասակում, 1847 թվականին:թվականին։
Ասվում է, որ մահվան մահճում Հոքուսայը բացականչել է. «Եթե ինձ ևս մի 10 տարի տրված լիներ... Գոնե մի 5 տարի... Ես իսկական նկարիչ կդառնայի:»
Հոքուսայը մահացավ Քայեյ ժամանակաշրջանի 2-րդ տարվա 4 ամսվա 18-րդ օրը(1849 թվականի մայիսի 10-ին) ու թաղվեց Սեյքյո-ջի-ում, Տոկիոյում:Տոկիոյում։
== Ստեղծագործություններ ==
=== Շունգա ===
Հոքուսայը ստեղծագործել է նաև էրոտիկ ժանրում` շունգա:շունգա։ Շունգան տերմին է, որով բնորոշում են էրոտիկ կերխարվեստը:կերխարվեստը։ Շունգայի ստեղծագործությունների մեծամասնությունները ուքիյո-է ոճի փորագրություններ են:են։ Տերմինի գրական թարգմանությունը «գարնան նկարներն» է:է։ Շունգաները ընդունված հարսանեկան նվերներ էին:էին։ Հնարավոր է նաև, որ շունգաները յուրահատուկ դասագրքեր էին հարուստ ընտանիքների երեխաների համար:համար։
Շունգան սիրված է բոլոր խավերի կանանց ու տղամարդկանց կողմից:կողմից։ Տարատեսակ սնահավատություններն ու ավանդույթները շունգային լայն կիրառություն են տալիս. սամուրայները հավատում էին, որ շունգաները նրանց պաշտպանում են մահից, հասարակա մարդիկ կախում էին շունգա ոճի նկարներ տան կամ պահեստի պատից` հրդեհից պաշտպանվելու համար:համար։ Այստեղից կարող ենք հետևության անել, որ սամուրայները, առևտրականներն ու տան տնտեսուհիները արագորեն սպառում էին շունգա ոճի պատկերները:պատկերները։ Նրանք, ամենայն հավանականությամբ, երկար ժամանակ մեկուսացված էին հակառակ սեռի ներկայացուցիչներից:ներկայացուցիչներից։ Սամուրայներն ամիսներով ապրում էին զորանոցներում, [[սանքին-քոտայ]] համակարգի ներմուծման արդյունքում ամուսնական զույգերն առանձին էին ապրում, իսկ առևտրականները գործի բերումով երկար ժամանակ էին անցկացնում տարբեր քաղաքներում:քաղաքներում։
=== Աշխատանքն ու ազդեցությունը ===
Հոքուսայը երկար կայքն է ունեցել, բայց կարևոր աշխատանքների մեծ մասը հրատարակել է, երբ արդեն 60-անց էր:էր։ Ուքիյո-է ոճում, ինչպես րադեն մի քանի անգամ նշվել է, «Ֆուջի սարի 36 տեսարան» շարքն է:է։ Այն բաղկացած է 46 նկարից, որոնցից 10-ը ավելացվել են հրատարկությունից հետո:հետո։ Հոքուսայի վրձնին է պատկանում նաև «Ֆուջի սարի 100 տեսարան» շարքը, որը համարվում է ժանրի` բնապատկերների հավաքածուի, գլուխգործոց:գլուխգործոց։ Նկարչի ուքիո-է ոճը պոռնիկների ու դերասանների բնապատկերներից աճել է մինչև բնապատկերներ, բույսեր ու կենդանիներ:կենդանիներ։
Հոքուսայ բառը նշանակում է «հյուսիսային սենյակ»` Հոքուշինսայի(北辰際) հապավումն է: Հոքուսայը Բուդդայականության Նիչիրեն ուղղության հետևորդ էր ու հավատում էր, որ Հյուսիսային Աստղը Մյոքեն (妙見菩薩) աստվածության մարմանցումն է:
Ֆուջի սարը ավանդաբար ասոցացվում է հավերժական կյանքի հետ: Այս հավատալիքը, հավանաբար, գալիս է եղեգ կտրողի մասին հեքիաթից, որտեղ մի աստվածուհի լեռնագագաթից կյանքի էլեքսիր է քամում: Հենրի Սմիթը դա այսպես է մեկնաբանում. «Կյանքի վաղ ժամանակաշրջանում, Ֆուջի սարը դիտվում էր որպես անմահության աղբյուր. ավանդույթ, որին Հոքուսայը հավատում էր»:։
Հոքւոսայի ամենածավալուն աշխատանքը 15-հատորանի մանգաների հավաքածուն է:է։ Գիրք, որ ներառում է մոտավորապես 4.000 էսքիզ ու հրատարակվել է 1814 թվականին:թվականին։ Սրանք սխալմամբ համարվում են ժամանակակից մանգայի նախադեպեր. Հոքուսայի աշխատանքները մարդկանք, կենդանիների, առարկաների պատկերներ են, ոչ սյուժետային կոմիքսներ:կոմիքսներ։
Հոքուսայը, ինչպես ճապոնական մշակույթն առհասարակ, լուրջ ազդեցություն է ունեցել 19-րդ դարի եվրոպական արվեստի վրա` առ-նուվո ու ֆրնասիական իմպրեսիոնիզմ:իմպրեսիոնիզմ։ Առ-նուվոյի համար հատկանշական լարված ու խուճուճ գծերում լավ նկատելի է Հոքուսային բնորոշ ոճը: ոճը։
Նկարչի կերխարվեստը նկատելի է նաև Կլոդ Մոնեյի ու Պիեռ Օգյուստ Ռենուարի աշխատանքներում:աշխատանքներում։
Հոքուսայի պատվին է անվանվել Մերկուրիի խառնարաններից մեկը:մեկը։
=== Մանգա ===
Նկարչի ժառանգության ամենակարևոր բաղկացուցիչ մասերից է:է։ Մանգան բացահայտում է վարպետի գաղտնիքները, ցուցադրում նրա աշխարհահայացքը, վերաբերմունքը արվեստին, փիլիսոփայությունը:փիլիսոփայությունը։ Մանգան արժեքավոր է ոչ միայն որպես Հոքուսայի ստեղծագործության մի վիթխարի մաս, այլև որպես անգին տեղեկատու՝ ուշ ֆեոդալիզմի դարաշրջանի Ճապոնիայի մշակույթի և արվեստի մասին:մասին։ Հոքուսայի մանգան անվանում են «Ճապոնիայի ժողովրդի հանրագիտարան»:։
Մանգայի թողարկումը սկսվեց 1812 թվականին Հոքուսայի էսքիզներից, որոնք նա արել էր Կանսայի թաղամասում ճանապարհորդելիս:ճանապարհորդելիս։ Հոքուսայի աշակերտները՝ Կէքքոտէյը Բոկուսէնը, Հոքուունը և Հոքուտէյը այնքան էին տպավորված դրանցով, որ համոզեցին ուսուցչին դրանք հրատարակել առանձին գրքով,:։
Մանգան առաջին անգամ թողարկվեց 1814 թվականին Էդոյում (հրատարակիչ՝ Կակումարույա) և Նագոյայում (հրատարակիչ՝ Էյրաքույա):։ Այն ստորագրված էր Տամէկաձու անվամբ, որը Հոքուսայի կեղծանունն էր 1812-1814 թվականներին:թվականներին։ Առաջին թողարկումը կազմված էր 54 էջից:էջից։ Ընդամենը լույս է տեսել է մանգայի 15 հատոր. 12-ը նկարչի կենդանության օրոք և ևս 3-ը` մահից հետո:հետո։
Հենց առաջին թողարկումից մանգան շատ արագ տարածվեց ընթերցողների շրջանում:շրջանում։ Պետք է հաշվի առնեք, որ սա այն մանգան չէ, որին սովոր է ժամանակակից ընթերցողը:ընթերցողը։ Հոքուսայի մանգան իրենից ներկայացնում էր նկարչի օրագիրը, որտեղ սակայն երկար ու ձանձրալի տեքստերի փոխարեն ընթերցողը գտնում էր հրաշալի էսքիզներ և նկարներ:նկարներ։ Դրանք չէին համախմբվում որևէ թեմայի շուրջ, բայց հարուստ էին ամենատարբեր սյուժեներով:սյուժեներով։
=== Ընտրյալ աշխատանքների ցանկը ===
Ստորև ներկայացված են Հոքուսայի ընտրյալ աշխատանքները ժամանակագրական հաջորդականությամբ:հաջորդականությամբ։ Ընդգրկված նկարներից յուրաքանչյուրն օգտագործվել է Հոքուսայի կենսագիրների կողմից որպես նկարազարդում կամ Հոքուսայի լավագույն աշխատանքներից է, կամ էլ ներկայացնում է նրա արվեստի ու ոճի զարգացումը:զարգացումը։
* Տիկինն ու նրա ծառաները, 1779 թվական, նկար մետաքսի վրա
{{Վիքիպահեստ երկար|Katsushika Hokusai|Հոքուսայ}}
[[Կատեգորիա:1760 ծնունդներ]]
[[Կատեգորիա:1849 մահեր]]
[[Կատեգորիա:Մայիսի 10 մահեր]]
[[Կատեգորիա:Ճապոնացի նկարիչներ]]
[[Կատեգորիա:Տոկիո քաղաքում ծնվածներ]]
[[Կատեգորիա:Տոկիո քաղաքում մահացածներ]]
{{Link FA|ca}}
| 