'''Մատյուշկին Միխայիլ Աֆանասեիչ''' ([[1676]]-[[1737]] թվականներ), ռազմական գործիչ, ռուսական բանակի գեներալ-անշեֆ ([[1726]] թվականից հետո):։ Եղել է [[Պետրոս I]]-ի արտաքին քաղաքականության կողմնակիցներից, ակտիվորեն մասնակցել նրա մղած ռազմ, գործողություններին (Ազովի, Սև, Բալթիկ, Կասպից ծովերը կատարած արշավանքներին):։ Պարսկական արշավանքի ժամանակ, որպես 4 գնդից կազմված զորախմբի հրամանատար, մասնակցել է [[Ապշերոնյան]] թերակղզում մղված մարտերին, հատկապես աչքի ընկել [[Բաքու|Բաքվի]] գրավման ([[1723]] թվականի հուլիսին) մարտերում:մարտերում։ Մատյուշկինի կորպուսում են գործել Հայկական էսկադրոնր և [[Հայ]]-վրացական միացյաչ էսկադրոնր:էսկադրոնր։ Մատյուշկինի անմիջական նախաձեռնությամբ հայազգի մարտիկներին [[1725]] թվականին շնորհվել են զինվորական աստիճաններ, հայկական զորամասերը ընդգրկվել են ռուս, ինտենդանտական սպասարկման մեջ:մեջ։ Մատյուշկինը սերտ կապեր է հաստատել Արցախի հայ ազատագրական շարժման գործիչների հետ:հետ։ Պետրոս I-ի մահից ([[1725]] թվական) հետո, երբ Եկատերինա I հրաժարվել է շարունակել նրա Արևելյան քաղաքականությունը, Մատյուշկինը հրաժարականով հեռացել է [[Կովկաս]]ից:ից։
