«Ալի Մահմուդ Տահա»–ի խմբագրումների տարբերություն

[[1932]]-[[1934]]թթ. թվականներին [[Կահիրե]]ում մի խումբ պոետներ համախմբվում են <<«Ապոլլոն>>» ամսագրի շուրջ՝ ձևավորելով համանուն միությունը։ Ամսագրի խմբագիրն ու միության փաստացի ղեկավարն էր եգիպտական պոետ Ահմեդ Զաքի Աբու Շադին։ Այն միավորում էր տարբեր [[Արաբական պետությունների լիգա|արաբական երկրների]] գրականագետներին և թարգմանիչներին և իր առջև նպատակ եր դրել՝

Գրականագետների կողմնորոշումը դեպի արևմտյան մշակույթազդել է նրա անվանման վրա՝ [[Ապոլլոն]], [[հունական դիցաբանությունւմդիցաբանություն]]ում արվեստի հովանավոր-աստվածը։ Լույս է տեսել ամսագրի ընդամենը [[25]] համար, որից հետո հրատարակումը դադարեցվել է անընդհատ աճող ֆինանասական դժվարությունների կամ Եվրոպականեվրոպական թագավորական պալատի դժգոհության պատճառով, որը ակնկալում էր հրատարակիչներից գովեստներ իր հասցեին։

Միությունը իր առջև նպատակ չէր դնում ինչ-որ մեկ ուղղության աջակցություն, բայց պոետների զգալի մասի մոտ տիրապետող էր հակվածությունը դեպի ռոմանտիզմ։ [[Եգիպտոս|Եգիպտացիների]] շրջանում, բացի [[Աբու Շադի]]ից, նշանակալի դեր են ունեցել նաև [[Իբրահիմ Նագի]]ն և [[Ալի Մահմուդ Տահա]]ն։ Այս երեք պոետների անվան հետ է կապվաց եգիպտական ռոմանտիզմի ծաղկման մասին պատկերացումները, որի առանձնահատկությունները կայանում էր նախընտրության մեջ, որը լիրիկական թեմատիկայի գերակշռությանը և քաղաքական մոտիվների զսպվածությանը, որը լավ նկատվում էր նեոդասականների մոտ։ Ապոլլոնցիները նախընտրում էին [[ռամալ]], [[ռաջազ]], [[հաջազ]], մութակարիբ[[մութակարրիբ]], [[խաֆիֆ]] չափերը բարդ [[տաուիլ]], [[բասիտ]] չափերից։