«Աբու Նուվաս»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
Տող 28.
Միջնադարյան պալատական մշակույթի ծաղկումը փոխում է պոետի դիրքը արքունիքում: Յուրաքանչյուր ազնվական դեմք ցանկանում էր ունենալ ձոներգու, որը կգովերգեր իր բարեգործությունները և կծաղրեր իր մրցակիցներին: Վերջանականապես ձևավորվում է պալատական ձոներգուի կերպարը, ով ի տարբերություն հին արաբական պոետների իր գործունեությունը դիտում էր լոկ որպես ապրուստի միջոց վաստակելու եղանակ: Այժմ պոեզիայի գնահատականը կախված էր մեկենասի՝ հովանավորի կամքից: Կախվածության մեջ ընկնելով հովանավորից պոետը չէր մտածում գովերգվող անհատի իրական արժանիքների մասին: Պոետից պահանջվում էր ոչ թե ասվածի ճշմարտացիություն, այլ պարզապես վարպետություն: Հենց այս միջավայրից դուրս եկան պոետներ, ովքեր նորացրին դասական կանոնները, որոնք դժվարությամբ էին իրենց տեղը զիջում: Հատկապես պահպանողական էր ձոներգության մադհը:
 
Արաբական պոեզիայում «նորը» նախ և առաջ ի հայտ է գալիս նախաիսլամական ավանդույթի հետ թույլ կապված, կամ հին արաբներին ընդհանրապես անծանոթ ժանրերում` գինու և զվաևճությունների մասին՝ խամրիյաթ ({{lang-ar|خمرية}}), փիլիսոփայական ասկետիկ բովանդակությամբ` զուհդիյաթ ({{lang-ar|زهدية}}),որդորդության որսորդության մասին` տարդիյաթ ({{lang-ar| طردية}}): Այսպիսով ձևավորվում է այն, ինչը կոչվեց բադի ({{lang-ar|بديع}})՝ բանաստեղծական նոր ոճ:
 
== Աբու Նուվաս ==