«Սեմական լեզուներ»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
Տող 10.
==Սեմական լեզուներին բնորոշ հատկանիշներ==
[[Պատկեր:Cuneiform script.jpg|մինի|[[Աքքադերեն]]]]
[[Պատկեր:Syriac Sertâ book script.jpg|մինի|[[Արամեերեն]]]]
* Սեմական լեզուներին բնորոշ հատկանիշներն են ձայնավորների սահմանափակ քանակը սկզբնապես ՝ ա , ի , ու ՝ երկար և կարճ տարբերակներով (նշանակալիորեն ավելի շատ են ձայնավորները կենդանի բարբառներում), երեք տեսակի բաղաձայնների առկայությունը՝ հնչեղ, խուլ և էմֆատիկ:
 
Տող 32 ⟶ 31՝
 
Ե. Հարաբերական-հաճախ նրանք nota genetivi են, այսինքն մասնիկներ , որոնք կապում են որոշիչը որոշյալի հետ:
 
[[Պատկեր:Syriac Sertâ book script.jpg|մինի|[[Արամեերեն]]]]
* Բայում արտահայտվում են սուբյեկտի դեմքի , թվի , սեռի կարգերը /գործողության օբյեկտը կարող է արտահայտվել դերանվանային վերջավորությամբ/ , ինչպես նաև ժամանակը, խոնարհումը/միայն սեմական մեռած լեզուներում/: Սովորաբար գոյություն ունեն բայի երկու տեսակներ ՝ կատարյալ վերջավորության խոնարհմամբ և անկատար նախածանցային խոնարհմամբ, աքքադերենում բայերում երկու տեսակն էլ նախածանցային խոնարհման գործառույթ ունեն: Հետագայում կատարյալ ձևը զարգանում է անցյալ ժամանակում , իսկ անկատար ձևը ՝ ապառնի ժամանակում կամ ներկա ժամանակի ձև / եբրայերեն , արամեերեն, կամ ներկայում՝ արաբերեն/: Առաջին դեպքում ներկան արտահայտվում է դերբայի միջոցով, իսկ երկրորդ դեպքում ապառնին մասնիկի միջոցով: Սեմական լեզուների համար հատկապես բնութագրական են այսպես կոչված վազները: Վազները ները ՝ սաստկական , ստիպողական փոխադարձ և շատ այլ, վերափոխում են բայի առաջնային իմաստը :
Սեմական լեզուներում գոյություն ունի բարդ բառակազմական համակարգ ածանցների և հիմնականում ձայնափոխության միջոցով: Բառերի սովորական հերթականությունն է բացի աքքադերենից ՝ ստորոգյալ , ենթակա , լրացումներ: որոշիչը միշտ հետևում է որոշյալին: