«Վիքիպեդիա:Նախագիծ:Թարգմանչի անկյուն/Ռուսերենի աշխատասեղան»–ի խմբագրումների տարբերություն
Content deleted Content added
Տող 1089.
Согласно экзистенциализму Хайдеггера, основным состоянием бытия является страх — страх перед возможностью небытия, страх, который освобождает человека от всех условностей действительности и, т.о., позволяет ему достигнуть в некоторой степени свободы, основанной на ничто, выбрать самого себя в своем неизбежном возлагании ответственности на себя самого (см. Заброшенность), то есть выбрать себя как собственное, имеющее ценность существование. Согласно экзистенциализму Ясперса, человек свободен преодолеть бытие мира в выборе самого себя и достигнуть трансценденции Всеобъемлющего.
Ազատություն գաղափարի զարգացման պատմության մեջ ստեղծագործական ազատության մասին պատկեացումը մշտապես մի կողմ է մղվում արգելքներից ազատ լինելու գաղափարի կողմից(հարկադրանք, պատճառականություն/каузальности?, ճակատագիր): Անտիկ փիլիսոփայության մեջ (Սոկրատես, Պլատոն) խոսքն առաջին հերթին ճակատագրից ազատ լինելու մասին է, այնուհետեւ՝ քաղաքական բռնապետությունից (Արիստոտել, Էպիկուր) եւ աղետներից ազատ լինելու մասին: Միջնադարում ենթադրվում էր ազատություն մեղքերից ու եկեղեցու անեծքից, ընդ որում տարաձայնություն էր առաջանում բարոյականության կողմից պահանջվող ազատության ու կրոնի կողմից պահանջվող Աստծո ամենակարողության միջեւ
{| class="wikitable"
|-
| |||