|
[[Պատկեր:CPI-banner.svg|մինի|Կուսակցության դրոշը]]
'''Հնդկաստանի Կոմունիստական Կուսակցություն (ՀԿԿ)''' ({{lang-hi|भारतीय कम्युनिस्ट पार्टी}}), կուսակցություն [[Հնդկաստան]]ում:ում։ Կուսակցության հիմնադրման տարեթվի մասին տարբեր տվյալներ կան։ Ըստ կուսակցության պաշտոնական տվյալների այն ստեղծվել է [[1925]] թ․ [[դեկտեմբերի 26]]-ին՝ [[Հնդկաստան]]ի առանձին նահանգներում գործող կոմունիստական խմբերի միավորումով:միավորումով։
Ներկայում կուսակցությունն ունի 4 տեղ Ստորին պալատում և 3 տեղ՝ Վերին պալատում։ Կուսակցության բարձրագույն մարմինը համագումարն է, համագումարների միջև ընկած ժամանակաշրջանում՝ Ազգային խորհուրդը:խորհուրդը։ Ներկայում կուսակցության գլխավոր քարտուղարն է Արդհենդու Բուշան Բարդհանը։
Երիտասարդական թևը կոչվում է՝ «Համահնդկական երիտասարդական դաշինք»։ Կուսակցությունը հրատարակում է մի շարք պարբերականներ, որոնցից է «Նյու էյջ» («New Age») թերթը:թերթը։
==Պատմական ակնարկ==
=== Վաղ շրջան ===
Մինչև [[1942]]-ը, փաստորեն, գործել է ընդհատակում:ընդհատակում։ [[Բոմբեյ]]ում, [[Բենգալիա]]յում, Փենջաբում, [[Մադրաս]]ում ՀԿԿ հրատարակել է շաբաթաթերթեր և օրաթերթեր («Մազդուր քիսան», «Քրանթի» ևն), պրոպագանդել է մարքսիզմի գաղափարները, կազմակերպել բանվորական, արհմիութենական և գյուղացիական շարժումներ:շարժումներ։ ՀԿԿ մեծ դեր է խաղացել ազգային անկախության համար և անգլական գաղութատիրության դեմ հնդիկ ժողովրդի լայն զանգվածների պայքարը համախմբելու գործում:գործում։ Երկրի անկախության ձեռք բերումից ([[1947]]) հետո ՀԿԿ իր համահնդկական կոնֆերանսում ([[1951]]) ընդունեց կուսակցության ծրագիր, ուր նշված էր, որ չնայած ՀԿԿ նպատակն է երկրում կառուցել սոցիալիստական հասարակարգ, սակայն տվյալ փուլում նա չի պահանջում Հնդկաստանում ստեղծել սոցիալիստական կարգեր՝ «տնտեսական զարգացման հետամնացության, բանվորների, գյուղացիների, աշխատավոր ինտելիգենցիայի մասսայական կազմակերպությունների թուլության պատճառով»:։ 1951-ին ՀԿԿ գլխավոր քարտուղար ընտրվեց Ա. Գհոշը:Գհոշը։
=== 1951-52 թթ․ ընտրություններ ===
Հնդկաստանի առաջին համընդհանուր ընտրություններում (1951-52) կոմունիստները ստացան 27 տեղ՝ պառլամենտի ներքին պալատում, ավելի քան 180 տեղ՝ նահանգների օրենսդրական ժողովներում:ժողովներում։ ՀԿԿ IV համագումարը ([[1956]]) կոչ արեց հակաֆեոդալական, հակաիմպերիալիստական հեղափոխությունը մինչև վերջ հասցնելու համար ստեղծել միասնական ազգային ճակատ:ճակատ։ [[1957]]-ին, երկրորդ համընդհանուր ընտրություններում, կոմունիստները ստացան 29 տեղ՝ պառլամենտի ներքին պալատում և ավելի քան 200 տեղ՝ նահանգների օրենսդրական ժողովներում:ժողովներում։
Ընտրությունների ժամանակ Քերալա նահանգում կոմունիստները ձայների մեծամասնություն ստացան և անկախների հետ կազմեցին կառավարություն:կառավարություն։ Նահանգում և նահանգից դուրս բոլոր հետադիմական ուժերը համախըմբվեցին այդ կառավարության դեմ պայքարելու համար:համար։ [[1959]]-ին Հնդկաստանի պրեզիդենտի հրամանագրով կառավարությունը ցրվեց, այն պատճառաբանությամբ, թե իբր կոմունիստները «կորցրել են» ժողովրդի վստահությունը:վստահությունը։ ՀԿԿ V համագումարը ([[1958]]) ընդունեց նոր կանոնադրություն, որտեղ նշված էր խաղաղ ճանապարհով Հնդկաստանում լիակատար դեմոկրատիայի և սոցիալիզմի հասնելու հնարավորության մասին:մասին։
ՀԿԿ VI համագումարը ([[1961]]) շեշտեց, որ անկախություն ձեռք բերելուց հետո իշխանության գլուխ անցած ազգային բուրժուազիան չկարողացավ իրականացնել արմատական սոցիալտնտեսական վերափոխություններ, բարելավել աշխատավորական լայն զանգվածների կյանքի պայմանները:պայմանները։ Կրկին խնդիր դրվեց ստեղծել լայն ազգային ճակատ՝ ռեակցիայի դեմ պայքարելու, երկիրը զարգացման առաջադիմական ուղի հանելու համար:համար։
===Կուսակցության պառակտումը և հետագա շրջան ===
[[Պատկեր:CPI 32 National Council members.jpg|մինի|ՀԿԿ-ից դուրս եկած կուսակցականները, որոնք հետագայում ստեղծեցին նոր կոմունիստական (մարքսիստական) կուսակցություն]]
1962-ի աշնանը չինհնդկական սահմանային կոնֆլիկտի սրման պատճառով ՀԿԿ ղեկավարության մեջ տարաձայնություններ առաջացան:առաջացան։ 1964-ին ՀԿԿ ղեկավար գործիչների մի խումբ՝ Չինաստանի կոմկուսակցության ղեկավարության աջակցությամբ դուրս եկավ ՀԿԿ-ից և հայտարարեց Հնդկաստանի կոմունիստական կուսակցություն (մարքսիստական) ստեղծելու մասին:մասին։
ՀԿԿ պառակտումը մեծ վնաս հասցրեց երկրի ձախ և դեմոկրատական շարժմանը:շարժմանը։ ՀԿԿ VII համագումարը ([[1964]]) ընդունեց նոր ծրագիր, որտեղ տրվում են Հնդկաստանի սոցիալտնտ եսական զարգացման վերլուծությունն ու կուսակցության խնդիրները (Ազգայինդեմոկրատական ճակատի և ա զգայի նդեմոկրատական պետության՝ որպես սոցիալիզմի անցման փուլի, ստեղծում):։ Հիմնվելով նոր ծրագրի դրույթների, ինչպես նաև ՀԿԿ VIII (1968), IX (1971), X (1975) և XI (1978) համագումարևերի որոշումների վրա՝ ՀԿԿ ձգտում է համախմբել բոլոր ձախ և դեմոկրատակաև ուժերը խաղաղության, դեմոկրատիայի ու սոցիալական առաջադիմության ուղիով Հնդկաստանի զարգացման համար մղվող պայքարում:պայքարում։ ՀԿԿ պատվիրակությունները մասնակցել են կոմունիստական և բանվորական կուսակցությունների միջազգային (1957, 1960, [[1969]], [[Մոսկվա]]) խորհրդակցություններին և հավանություն են տվել ընդունված փաստաթղթերին:փաստաթղթերին։
== Արտաքին հղում ==
| 