«Ճանաչողություն»–ի խմբագրումների տարբերություն

'''Ճանաչողություն''' '''(իմացություն)''', մարդկային մտածողության մեջ իրականության արտացոլման ու վերարտադրման պրոցեսը, որն անխզելիորեն կապված է պրակտիկայի հետ:հետ։ Ճանաչողության պրոցեսում մարդը ձեռք է բերում գիտելիքներ, հասկացություններ իրական երևույթների մասին, գիտակցում իրեն շրջապատող աշխարհը:աշխարհը։ Այդ գիտելիքներն օգտագործվում են պրակտիկ գործունեության մեջ աշխարհի վերափոխման, բնությունը մարդու պահանջմունքներին ենթարկելու նպատակով:նպատակով։

Ճանաչողության մեջ կարևոր դեր են խաղում [[զգայություն|զգայությունը]], [[ընկալում|ընկալումը]], [[մտապատկեր|մտապատկերը]]:։

*Զգայությունները մարդուն ծանոթացնում են իրերի արտաքին հատկություններին, նա սկսում է տարբերել տաքը, սառը, գույները, հոտերը, պնդությունը, փափկությունը ևն:ևն։

*Առարկաների ընկալումն ու նրանց պատկերների պահպանումը մտապատկերների ձևով հնարավորություն են ընձեռում գռրծառելու առարկաներով, նկատելու առարկաների արտաքին տեսքի ու նրանց ֆունկցիաների միջև եղած կապը:կապը։

*Իրերի հատկությունները, ֆունկցիաները, պրակտիկայի համար ունեցած նրանց օբյեկտիվ նշանակությունը, ամրագրվելով մարդկանց ազդանշանա-խոսքային գործունեության մեջ, դառնում են բառերի նշանակություն և իմաստ, բառեր, որոնց միջոցով մարդու [[մտածողություն|մտածողությունն]] ստեղծում է որոշակի հասկացություններ իրերի, նրանց հատկությունների ու դրսևորումների մասին:մասին։

Ճանաչողության մեջ կարևոր է նաև [[երևակայություն|երևակայությունը]], ստեղծագործական [[ֆանտազիա|ֆանտազիան]], [[ինտուիցիա|ինտուիցիան]]:։