«Մուրադ-Ռափայելյան վարժարան»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
No edit summary
միացում
Տող 16.
|դասարաններ =
}}
'''Մուրատ-Ռափայելյան վարժարան''', հայկական վարժարան [[Վենետիկ]]ում։ Գիշերօթիկ է, 1980-ականներին սովորում էր մոտ 120 սան, որից շուրջ 45-ը՝ անվճար: Վարժարանն ունի հարուստ գրադարան, թանգարաններ, մարզական հրապարակներ, գործում են «Սայաթ-Նովա» նվագախումբը, թատերական խմբակը։
 
[[1867]] թվականից վարժարանում ուսուցումը տարվել է եվրոպական լիցեյներին հավասար ծրագրերով։ Վարժարանն ունի օրինակելի երգչախումբ, գրադարան, թանգարաններ, մարզահրապարակ և այլ հարմարություններ։ Այնտեղ բացի հայերից, ուսանել են հայագետներ [[Հայնրիխ Հյուբշման]]ը, [[Մարի Բրոսսե]]ն, [[Յորգան]]ը և ուրիշներ<ref>{{cite book|author=|title=Մշակույթի աշխարհ. Հանրագիտակ, Երևան, 2007}}</ref>։
 
== Պատմությունը ==
'''Մուրադ-Ռափայելյան վարժարան''', հիմնադրվելՀիմնադրվել է [[1836]] թվականին1836թ-ին, [[Վենետիկ]]ում՝ [[Մխիթարյան միաբանություն|Մխիթարյան միաբանության]] նախաձեռնությամբ և, [[Էդուարդէդվարդ ՌափայելՌափայելի Ղահրամանյան]]ի միջոցներով։միջոցներով՝ ՆախապեսՌափայելյան անվանվելվարժարան էանվամբ։ Ռափայելյան1870թ-ից վարժարան։կոչվում [[1870]]է թվականինՄուրատ-Ռափայելյան նրան(կրթական միավորվելհաստատությանն է միանում [[Փարիզ]]ի [[Սամվել Մուրադյան վարժարան|Սամվել Մուրադյան վարժարանը]], ևորը վերանվանվել Մուրադ1929թ-Ռափայելյանին վարժարան։անջատվում [[1929]] թվականին վերջինսև նորից առանձնացելբացվում է Փարիզում, սակայն ՄուրադՄուրատ-Ռափայելյան անվանումըվարժարանը պահպանվելպահպանում է իր անունը (Սամվել-Մուրադյան վարժարան)։ է։
 
1917թ-ին տեղափոխվել է [[Հռոմ]], 1918թ-ին՝ նորից Վենետիկ։ [[Երկրորդ համաշխարհային պատերազմ]]ի ժամանակ փակվել է, վերաբացվել 1950թ-ին։ Սկզբնական շրջանում վարժարանն առաջնորդվում էր գիմնազիական ծրագրով, ուներ 6-ամյա դասընթաց։ 1867թ-ին [[Ֆրանսիա]]յի, 1879թ-ին [[Իտալիա]]յի կառավարությունները Մուրատ-Ռափայելյան վարժարանն օժտում են լիցեյական իրավունքներով։
[[1867]] թվականից վարժարանում ուսուցումը տարվել է եվրոպական լիցեյներին հավասար ծրագրերով։ Վարժարանն ունի օրինակելի երգչախումբ, գրադարան, թանգարաններ, մարզահրապարակ և այլ հարմարություններ։ Այնտեղ բացի հայերից, ուսանել են հայագետներ [[Հայնրիխ Հյուբշման]]ը, [[Մարի Բրոսսե]]ն, [[Յորգան]]ը և ուրիշներ<ref>{{cite book|author=|title=Մշակույթի աշխարհ. Հանրագիտակ, Երևան, 2007}}</ref>։
 
== Վարժարանի դասավանդողներ ==
Մուրատ-Ռափայելյան վարժարանում դասավանդել են Ղևոնդ Ալիշնը, Ս․ Թեոդորյանը, Մ․ Նուրիխանը, Վ․ Ավգերյանը, Ա․ Գասքանտիլյանը, Դ․ Նազարեթյանը, Գ․ Ճելալյանը, Գ․ Նահապետյանը, Թ․ Թովմաճանյանը, Մ․ Թաշճյանը, Վ․ Հացունին, Մ․ Ճանաշյանը, Ս․ Ագլյանը, Հ․ Ապոյանը, Սինանյանը, Հ․ Դերձակյանը, Ա․ Ճարյանը, Ա․ Ղազիկյանը, ֆրանսիացի և իտալացի ուսուցիչներ Ալեանսքը, Մ․ Տամեն, Տե-Լուգան, պրոֆեսոր Գալոն, վարժարանի «Հայկական քայլերգի» հեղինակ Ավրելիանոս Բոնձիլագուան:
 
== Վարժարանի շրջանավարտներ ==
Շրջանավարտներից են [[Դանիել Վարուժան]]ը, [[Թովմաս Թերզյան]]ը, Մ․ Աճեմյանը, Վ․ Սվաճյանը, Ա․ Արապյանը, Վ․ Փափազյանը, Հ․ ՓաՓազյանը, է․ Շահինը, Զ․ Մութաֆյանը, Գ․ Ալեմշահը, է․ Մանասը և ուրիշներ։ Վարժարանում սովորել են նաև եվրոպացիներ։ Անվանի հայագետներից Հյուբշմանը, Պ․ Ֆետտերը, Ֆ․ Նևը, Բրոսսեն, է․ Դյուլորիեն, Ն․ Ցորգան, Ֆ․ Ֆեյդին և ուրիշներ մշտական կապերի մեջ են եղել Մխիթարյանների և Մուրատ-Ռափայելյան վարժարանի հայագետների հետ։
 
==Գրականություն==
* Թեոդորյան Ս․, Պատմություն Մուրադյան վարժարանին, հ․ 1, Փարիզ, 1857թ ։ Ա, Իգնատյան
 
== Ծանոթագրություններ ==
{{ծանցանկ}}
 
{{ՀՍՀ}}
 
[[Կատեգորիա:19-րդ դարի հայկական դպրոցներ]]