«Մարատ Մարինոսյան»–ի խմբագրումների տարբերություն

'''Մարատ Գուրգենի Մարինոսյան''' ([[նոյեմբերի 7]], [[1925]], [[Երևան]] - [[մայիսի 18]], [[1991]], Երևան), հայ [[ռեժիսոր]], [[Հայաստանի Հանրապետության արվեստի վաստակավոր գործիչ]]: [[ՀՀ ժողովրդական արտիստ|ՀԽՍՀ ժողովրդական արտիստ]] [[Հեղինե Հովհաննիսյան]]ի ամուսինն էր:

Ավարտել է Երևանի Մաքսիմ Գորկու անվան դպրոցը: [[1942]]-[[1944]] թթ. 17 տարեկան հասակում, կամավոր, մասնակցել է [[Հայրենական Մեծ պատերազմ]]ին: Արժանացել է «ԿարմիԿարմիր աստղ» և «Հայրենական պատերազմի» շքանշանների: [[1944]] թվականին, ծանր վիրավորվածություն ստանալուցվիրավորվելուց հետո, զորացրվել է:

1944 թվականին ընդունվել է [[Երևանի պոլիտեխնիկական ինստիտուտ]]ի [[Ճարտարապետություն|ճարտարապետական]] բաժին: [[1945]] թվականին, կիսատ թողնելով ինստիտուտը, ընդունվել է [[Երևանի գեղարվեստի պետական ակադեմիա|Երևանի գեղարվեստա-թատերական ինստիտուտի]] ռեժիսորական բաժին: [[1950]] թվականից աշխատել է Երևանի [[Գաբրիել Սունդուկյանի անվան ազգային ակադեմիական թատրոն|Սունդուկյանի անվան պետական ակադեմիական թատրոն]]ում` որպես ռեժիսոր: [[1956]] թվականին հրավիրվել է աշխատելու [[Հայաստանի Հանրային Հեռուստաընկերություն|Հայաստանի Ազգայինազգային հեռուստատեսություն]]` դառնալով հիմնադիրներից մեկը: Եղել է Հայաստանի Ազգայինազգային հեռուստատեսության առաջին գեղարվեստական ղեկավարն ու գլխավոր ռեժիսորը, [[1966]]-[[1971]] թթ.` տնօրենը: [[1972]]-[[1980]] թթ. եղել է [[Երևանի Հակոբ Պարոնյանի անվան պետական երաժշտական կոմեդիայի թատրոն]]ի, [[1983]]-[[1988]] թթ.` [[Պատանի հանդիսատեսի թատրոն|Երևանի Պատանիպատանի հանդիսատեսի թատրոն]]ի գեղարվեստական ղեկավարն ու գլխավոր ռեժիսորը:

Նրա արվեստանոցն են ավարտել ռեժիսորներ և դերասաններ` [[Արմեն Էլբակյան]]ը, [[Վիգեն Ստեփանյան]]ը, [[Նիկոլայ ԾատուրանԾատուրյան]]ը, [[Վիգեն Չալդրանյան]]ը, [[Դավիթ Հակոբյան]]ը, [[Արմեն Մազմանյան]]ը, [[Հրաչյա Գասպարյան]]ը, [[Հերբերտ Գասպարյան]]ը, [[Քրիստ Մանարյան]]ը և ուրիշներ: