«Հակոբ Մեղապարտ»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
Տող 7.
Հակոբ Մեղապարտն իր տպարանը հիմնել է Վենետիկում, քանի որ Հայաստանում այդ ժամանակ գիրք տպագրելու համար նպաստավոր պայմաններ չեն եղել։ Իտալական իշխանություններից հայերեն գրքեր հրատարակելու թույլտվություն ստանալով՝ տեղի գրաձուլող վարպետներին իր տված նմուշներով պատվիրել է հայերեն բոլորգիր և գլխագիր տպատառեր, զարդագրերի, պատկերների, զարդաձև շրջանակների տպատախտակներ, ձեռք է բերել տպագրական մեքենա և այլ սարքեր։
 
Մեղապարտի սարքավորած առաջին հայկական տպարանը գործել է 1512–13 թ թվականին և լույս է ընծայել հավանաբար 6 գիրք (պահպանվել են 5-ը)։ Տպագիր գրքերից առաջինը՝ «[[Ուրբաթագիրք]]ը»<ref>[http://www.wdl.org/en/item/11302/view/1/1/ Յակոբ Մեղապարտ, Ուրբաթագիրք, Վենետիկ, 1512։]</ref>, աղոթքների ու մաղթանքների ժողովածու է, ընդգրկված են ընդարձակ հատվածներ [[Ավետարան]]ից, մի հատված [[Գրիգոր Նարեկացի|Գրիգոր Նարեկացու]] «Մատյան ողբերգության» պոեմից։ Այնուհետև տպագրել է «Պատարագատետր»<ref>[http://greenstone.flib.sci.am/gsdl/collect/armenian/Books/pataragatetr_index.html Յակոբ Մեղապարտ, Պատարագատետր, Վենետիկ, 1513։]</ref>, «Աղթարք»<ref>[http://greenstone.flib.sci.am/gsdl/cgi-bin/library.cgi?e=d-01000-00---off-0armenian-armbook%2carmenian%2chajgirqn%2chaygirq%2cNo_Date_Books-01-1----0-10-0---0---0direct-10---4-------0-1l--11-en-50---20-about---00-3-1-00-0--4--0--0-0-11-10-0utfZz-8-00&a=d&c=armenian&cl=CL5.2&d=HASH01b3cfd52fe4f63d1bd8d777 Յակոբ Մեղապարտ, Աղթարք, Վենետիկ, 1513։]</ref>, «Պարզատումար»<ref>[http://www.wdl.org/en/item/11303/view/1/1/ Յակոբ Մեղապարտ, Պարզայտումար Հայոց, Վենետիկ, 1513։]</ref>, «Տաղարան»<ref>[http://www.wdl.org/en/item/11304/view/1/1/ Յակոբ Մեղապարտ, Տաղարան, Վենետիկ, 1512։1513։]</ref> գրքերը, որոնցից միայն «Պատարագատետրն» ունի հրատարակության թվականը, վայրն ու տպագրիչի անունը նշող հիշատակարան՝ «Այս սուրբ տառերը գրվեցին 1513-ին Վենեժ աստվածապահ քաղաքում, որ է Վենետիկ՝ Ֆրանկստան, Մեղապարտ Հակոբի ձեռքով»։ Այն ներկայացնում է պատարագի կարգը Հայ եկեղեցում։
 
«Աղթարք»-ում ընդգրկված են հետաքրքրաշարժ զրույցներ, երազների և աստղագուշակության մեկնություններ։ «Պարզատումարը», 1512 թվականից սկսած, հաջորդ 36 տարվա անշարժ տոմարացույցն է։ «Տաղարանը» հայ միջնադարյան տաղերգության ժողովածու է, որտեղ ընդգրկված են [[Ներսես Շնորհալի|Ներսես Շնորհալու]], [[Ֆրիկ]]ի, [[Հովհաննես Թլկուրանցի|Հովհաննես Թլկուրանցու]], [[Մկրտիչ Նաղաշ]]ի ստեղծագործություններից։