«Հ»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
No edit summary
No edit summary
Տող 1.
{{Հայկական այբուբեն}}
'''Հ, հ''', հայկական այբուբենի տասնվեցերորդ տառը, անվանումը` '''հո'''. սերում է պահլավական նախատիպարից, ըստ ոմանց` հայկական [[Կ]]-ից։ Այբբենական համակարգում ունի կոկորդային խուլ շփական բաղաձայն հնչույթի արտահայտումը, թվային արժեքը` յոթանասուն, յոթանասուներորդ։
Ստեղծել է [[Մեսրոպ Մաշտոց]]ը տառակերտման սեփական սկըզբունքով: Կենտրոնում գտնվում է երկարը, վերին աջ կողմից իջնում է կարճը, իսկ ստորին ձախ կողմից՝ լայնը: Սրանք նուրբերով միանում են երկարին, իսկ վերջինս թեքվում է դեպի աջ՝ տողաշարում զբաղեցնելով քիչ տեղ և դառնալով ավելի հավաք: Դյուրագծության նպատակով կարճը հաճախ բարձրանում է տողագծից վեր և երկարին է միանում իր ստորին ծայրով՝ X («Վեհամոր Ավետարան»): Հետագայում լայնը կորցնում է իր նուրբը և միանում երկարին՝ ստորին ծայ¬ րիցծայրից, որպես նրա շարունակություն: Սակայն որոշ գրիչների մոտ լայնն է ընկնում, և նուրբը, իջնելով տողին ուղղա¬ հայաց, կազմում է երկարի շարունակությունը՝ Հ:
 
== Արտասանությունը ==
Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/wiki/Հ» էջից