|
'''Կաշկադարյայի մարզ''', Ուզբեկստանում[[Ուզբեկստան]]ում: Կազմվել է [[1964]] թվականի [[փետրվարի 7]]-ին: Տարածությունը 28,4 հազար կմ<sup>2</sup> է, բնակչությունը՝[[բնակչություն]]ը՝ 1120 հազար (1979): Ունի 6 [[քաղաք]], 4 [[քաղաքատիպ ավան]]: Կենտրոնը՝ [[Քարշի]]: [[1967]] թվականին պարգևատրվել է [[Լենինի շքանշանովշքանշան]]ով:
Կաշկադարյայի մարզը գտնվում է [[Կաշկադարյա գետիգետ]]ի ավազանում և [[Պամիրա-Ալայան լեռնային համակարգիհամակարգ]]ի արևմտյան ծայրամասում: Տերիտորիայի մեծ մասը հարթավայրային է. հյուսիս-արմևմուտքում [[Քարշիի տափաստաննտափաստան]]ն է, հարավում՝ [[Նիշանի տափաստանըտափաստան]]ը, հարավ-արևմուտքում՝ [[Սունդուկլիի ավազուտներըավազուտներ]]ը: Հյուսիս-արևելքից և հարավ-արևելքից տափաստանը[[տափաստան]]ը եզրավորվում է Զերավշանի[[Զերավշան]]ի և [[Հիսարյան լեռնաշղթաներիլեռնաշղթա]]ների լեռնաճյուղերով: Կլիման[[Կլիմա]]ն ցամաքային[[ցամաք]]ային է, անապատային: Հունվարի միջին ջերմաստիճանը -0,2-ից 0,8°C է, հուլիսինը՝ 31,5°C: Տարեկան տեղումները հարթավայրերում 200-250 մմ են, լեռներում ու նախալեռներում՝[[նախալեռներ]]ում՝ մինչեմինչև 500 մմ: Խոշոր գետը Կաշկադարյան է: Մարզի հարավում գերակշռում են ավազուտներն[[ավազուտ]]ներն ու թակիրները[[թակիր]]ները, հյուսիսում՝ կավածածկ[[կավ]]ածածկ հարթավայրերն ու աղուտները[[աղուտ]]ները, Կաշկադարյայի հովտում՝ բաց գույնի և տիպիկ մոխրահողերը, աղուտները, [[մարգագետին|մարգագետնային]] հողերը, լեռներում՝ մոխրահողերն[[մոխրահող]]երն ու շագանակագույն և լեռնամարգագետնային հողերը: Անապատներում[[Անապատ]]ներում աճում են էֆեմերներ[[էֆեմեր]]ներ ու օշինդրներ[[օշինդր]]ներ, Կաշկադարյայի ու նրա վտակների հովտում տուգայան բուսականություն է, լեռներում թփուտներ[[թփուտ]]ներ և անտառներ[[անտառ]]ներ են: Կենդանիներից[[Կենդանի]]ներից կան [[վայրի ոչխար]], [[ջեյրան]], [[գորշ արջ]], [[գայլ]], [[բորենի]], [[աղվես]], [[տափաստանային արծիվ]], կրծողներ[[կրծող]]ներ, սողուններ[[սողուն]]ներ, սարդանմաններ[[սարդ]]անմաններ: Բնակչության մեծ մասը ուզբեկներ[[ուզբեկ]]ներ են, բնակվում են նաև տաջիկներ[[տաջիկ]]ներ, ռուսներ[[ռուս]]ներ, թաթարներ[[թաթար]]ներ, թուրքմեններ[[թուրքմեն]]ներ և այլք: Միջին խտությունը 1 կմ<sup>2</sup> վրա 39,4 մարդ է ([[1979]]): Քաղաքներն են՝ Քարշին, Շահրիսաբզը[[Շահրիսաբզ]]ը, Կասանը[[Կասան]]ը:
Զարգացած են շինանյութերի, թեթև, սննդի և գազի արդյունաբերության ճյուղերը՝ [[1960]] թվականին շարք է մտել Մուբարեկի[[Մուբարեկ]]ի ցացանավթաբերգազանավթաբեր հանքերի խումբը, որը միացվել է [[Տաշքենդ]]-[[Ֆրունզե]]-[[Ալմա-Աթա]] գազամուղին[[գազամուղ]]ին: Գյուղատնտեսության մեջ գերակշռում են հացահատիկի[[հացահատիկ]]ի, բամբակի[[բամբակ]]ի մշակությունը և կարակուլաբուծությունը[[կարակուլ]]աբուծությունը: Կաշկադարյայի մարզը տալիս է Ուզբեկստանի [[շերամի բոժոժիբոժոժ]]ի 6%-ը:
Մարզի արևելյան մասով անցնում է Տաշքենդ—Թերմեզ[[Տաշքենդ]]—[[Թերմեզ]] Ուզբեկական մեծ ավտոմայրուղին: Մարզն ունի մանկավարժական ինստիտուտ, 445 մասսայական [[գրադարան]], 250 [[ակումբ]], 317 կինոկայանք, հրատարակվում է մարզային 2 [[թերթ]]:
[[Կատեգորիա:Ուզբեկստան]]
|
