«Ցելսիուսի սանդղակ»–ի խմբագրումների տարբերություն

'''Ցելսիուսի սանդղակ''', ջերմաստիճանային երեք հիմնական սանդղակներից մեկն է:է։ Մյուս երկուսն են`են՝ [[Կելվինի սանդղակ]]ը եւև [[Ֆարենհայտի սանդղակ]]ը:ը։

Մշակել է 1742թ. շվեդ աստղագետ եւև երկրաբան [[Անդերս Ցելսիուս]]ը (1701—1744):։ Ցելսիուսի ստեղծած սանդղակով որպես զրո ընդունված է եղել ջրի եռման կետը, իսկ 100°-ը համապատասխանել է սառույցի հալման կամ ջրի սառեցման կետին:կետին։ Ավելի ուշ, արդեն Ցելսիուսի մահից հետո նրա համերկրացիներ բուսաբան [[Կարլ Լինեյ|Կարլ Լինեուսը]] եւև աստղագետ Մորտեն Շտրեմերը սկսեցին կիրառել այդ սանդղակը շրջված տեսքով, ինչպես որ արվում է մինչեւմինչև հիմա:հիմա։ Ըստ դրա, 0°-ը սառույցի հալման, իսկ 100°-ը`ը՝ ջրի եռման ջերմաստիճաններն են նորմալ մթնոլորտային ճնշման պայմաններում:պայմաններում։<br />

|+ Աղյուսակում ներկայացված են երեք հիմնական սանդղակներով արտահայտված կարեւորկարևոր ջերմաստիճանները:ջերմաստիճանները։

|style="text-align: right;" |Ցելսիուսի եւև Ֆարենհայթի սանդղակների հատման կետը

|style="text-align: right;" |Մարդու մարմնի նորմալ ջերմաստիճանը:ջերմաստիճանը։<ref name="Elert2005">{{cite web|last=Elert|first=Glenn|title=Temperature of a Healthy Human (Body Temperature)|work=The Physics Factbook|accessdate=22 August 2007|year=2005|url=http://hypertextbook.com/facts/LenaWong.shtml}}</ref>

Ֆարենհայթի եւև Կելվինի սանդղակների հետ ունեցած կապն արտահայտվում է հետեւյալհետևյալ բանաձեւերով`բանաձևերով՝