«Սերգեյ Կիրով»–ի խմբագրումների տարբերություն

'''Սերգեյ Կիրով''' (կուսակցական [[ծածկանուն]]ը, իսկական ազգանունը՝ Կոստրիկով) Սերգեյ Միրոնովիչ (15(27).3.([1886]], Ուրժում (այժմ՝ [[Կիրովի մարզ]]ում)—1.12.[[1934]],[[Լենինգրադ]]), կոմունիստական կուսակցության և խորհրդային պետության գործիչ։ Կոմունիստական կուսակցության անդամ [[1904]]-ից։ Ավարտել է [[Կազան]]ի մեխանիկ ական֊տեխնիկայի ուսումնարանը ([[1904]] թվական)։[[1905]] թվական-ին ընտրվել է ՌՄԴԲԿ Տոմսկի կոմիտեի անդամ։ Հեղափոխական գործունեության համար ձերբակալվել է։

[[1908]]-ին թվականին տեղափոխվել է [[Իրկուտսկ]], վերականգնել ոստիկանության կողմից ջախջախված տեղի կուսակցական կազմակերպությունը։ Խուսափելով հետապնդումներից, [[1909]]-ի թվականի մայիսին անցել է [[Վլադիկավկազ]] (այժմ՝ [[Օրջոնիկիձե]]), ղեկավարել տեղի բոլշևիկյան կազմակերպությունը, աշխատել «Թերեք» («TepeK») թերթում, ուր տպագրել է մի շարք հոդվածներ «Ս. Կիրով» ստորագրությամբ, այդ թվում՝ ի պաշտպանություն թուրք, զավթիչներից հալածված հայ ժողովրդի։ [[1917]]-ից թվականից գլխավորել է [[Հյուսիսային Կովկաս]]ի բոլշևիկյան քաղաքացիական աշխատանքը, կազմակերպել խորհրդային իշխանության համար Թերեքի աշխատավորների պայքարը։

[[1919]]-ի թվականի փետրվարին նշանակվել է [[Աստրախան]]ի երկրամասի ժամանակավոր ՌՀԿ նախագահ, նույն թվականի մա-

յիս-հուլիսին՝հուլիսին ՝ 11-րդ բանակի, կարմից բանակի Հարավային խմբավորման ՌՀԽ-ների անդամ։ Դ. Կ. Օրջոնիկիձեի

հետ ղեկավարել է 11-րդ բանակի հարձակումը Հյուսիսային Կովկասում։ [[1920]]-իՆ թվականին նշանակվել է ՌԽՖՍՀ լիազոր ներկայացուցիչ մենշևիկյան [[Վրաստան]]ում, այս շրջանում Կիրովը մեծ օգնություն է ցույց տվել Վրաստանի և [[Հայաստան}}ի աշխատավորությանը՝ մենշևիկների և դաշնակների լծից ազատագրման գործում։

[[1920]]-ին թվականին ընտրվել է ՌԿ(բ)Կ ԿԿ Կովկասյան բյուրոյի անդամ, [[1921]]-ին՝ թվականին ՝ ՌԿ(բ)Կ ԿԿ անդամության թեկնածու, [[1923]]-ին՝ թվականին ՝ անդամ։

[[1921]]-[[1926]]-ին թվականներին եղել է [[Ադրբեջան]]ի կոմկուսի ԿԿ քարտուղար։ [[Անդրֆեդերացիա]]յի հիմնադիրներից և ղեկավարներից է։

[[1926]]-ի թվականի փետրվարից՝ ՀամԿ(բ)Կ [[Լենինգրադ]]ի նահանգկոմի և ՀամԿ(բ)Կ ԿԿ Հյուսիս-Արևմտյան բյուրոյի առաջին քարտուղար, ՀամԿ(բ)Կ ԿԿ քաղբյուրոյի անդամության թեկնածու։

Կիրովը վճռականորեն պայքարել է տրոցկիստական-զինովևական և այլ օպոզիցիոն խմբերի դեմ։ [[1930]]-ից՝ թվականից ՝ ՀամԿ(բ)Կ

ԿԿ քաղբյուրոյի անդամ, [[1934]]-ից՝ թվականից՝ ՀամԿ(բ)Կ ԿԿ քարտուղար և կազմբյուրոյի անդամ, ՍՍՀՄ ԿԴԿ նախագահության անդամ։

[[1934]]-ին թվականին սպանվել է կոմունիստական կուսակցության թշնամու ձեռքով, [[Սմոլնի]]ում։ Պարգևատրվել է [[Լենին]]ի շքանշանով։ Աճյունն ամփոփված է [[Կրեմլ]]ի պատի մեջ։ {{ՀՍՀ}}