[[File:Curie1895These.jpg|thumb|200px|right|''Propriétés magnétiques des corps à diverses temperatures'' <br>(Կյուրիի գիտական թեզը, 1895)]]'''Կյուրի (Curie) Պիեռ''' (15.5.1859-19.4. 1906, [[Փարիզ]]), ֆրանսիացի ֆիզիկոս, [[Ֆրանսիա|Ֆրանսիայի]] ԳԱ անդամ (1905)։: Ավարտել է Փարիզի համալսարանը (1877)։: 1882— 1904-ին աշխատել է Փարիզի ինդուստրիալ [[Ֆիզիկա|ֆիզիկայի]] և [[Քիմիա|քիմիայի]] դպրոցում։դպրոցում: 1904-ից՝ Փարիզի համալսարանի պրոֆեսոր։պրոֆեսոր: Աշխատանքները վերաբերում են բյուրեղաֆիզիկային, մագնիսականությանն ու ռադիոակտիվությանը։ռադիոակտիվությանը: Եղբոր՝ Պոլ ժան Կյուրիի հետ հայտնագործել և հետազոտել է պիեզոէլեկտրականության երևույթը (1880)։: Ուսումնասիրել է (1884—85) բյուրեղների սիմետրիայի հարցերը (ձևակերպել է, այսպես կոչված, Կյուրիի սկզբունքը) և առհասարակ սիմետրիայի պրոբլեմը ֆիզիկայում (1894)։: Կյուրին սահմանել է պարամագնիսական նյութերի մագնիսական ընկալունակության կախումը բացարձակ [[Ջերմաստիճան|ջերմաստիճանից]] (Կյուրիի օրենք) և հայտնաբերել այն ջերմաստիճանը, որից բարձր ֆեռոմագնիսական նյութերը վերածվում են պարամագնիսական նյութերի ։: Կնոջ՝ Մ. Սկչոդովսկայա Կյուրիի հետ ուսումնասիրել է ռադիոակտիվության երևույթը, հայտնագործել [[Պոլոնիում|պոլոնիումը]] և [[Ռադիում|ռադիումը]] (1898), պարզել ռադիումի ճառագայթման բարդ բաղադրությունը։բաղադրությունը: 1903-ին Կ. հայտնաբերել է ռադիումի աղերից ջերմության ինքնակամ անջատումը։անջատումը: Հետազոտել է նաև ռադիոակտիվության կենսաբանական ազդեցությունները։ազդեցությունները: Արժանացել է նոբելյան մրցանակի (1903)։:
