«Կղերա-ֆեոդալական հոսանք»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
No edit summary
չ clean up, փոխարինվեց: : → ։ (9) oգտվելով ԱՎԲ
Տող 1.
'''Կղերա-Ֆեոդալական Հոսանք''', հայ հասարակական-քաղաքական մտքի ուղղություն XVIII—XIX դդ.:։ Արտահայտում էր բարձրաստիճան հայ հոգևորականության, արևելահայ մեծահարուստների, կալվածատերերի և պոլսահայ ամիրայության՝ շահագործող դասերի շահերը:Կղերաշահերը։Կղերա-ֆեոդալական հոսանքը ամենահետադիմական հոսանքն էր հայ հասարակական կյանքում:կյանքում։ Նրա ներկայացուցիչները, որպես կանոն, Թուրքիայում ծառայում էին սուլթանական, Ռուսաստանում՝ ցարական կառավարություններին երկու պետությունների հայ հատվածներում պաշտպանում նրանց ազգային-գաղութային քաղաքականությունը:քաղաքականությունը։ Կրոնը, եկեղեցին, նրա ժամասացության լեզուն՝ գրաբարը, նրանք համարում էին ազգի գոյության միակ հենարանը, իսկ դպրոցը՝ եկեղեցու գավիթը (ուստի արգելում էր աշխարհաբարի մուտքը դպրոցներ):։ Կղերա-ֆեոդալական հոսանքի պարագլուխներն էին՝ արևելահայերի մեջ Գ. Այվազովսկին, Մ. Մսերյանը, Ի. Լազարյանը, Ստ. Մանդինյանը, Մ. Զալալյանցը, Ա. Արարատյանը և ուրիշներ, որոնց խոսափողներն էին «ճռաքաղ և «Մասյաց աղավնի» պարբերականները, իսկ արևմտահայ հատվածում՝ Հ. Չավուռճյանը, Մ. Տեյիրմենճյանը, Ա. Աղանուրը, [[Կոստանդնուպոլիս|Կոստանդնուպոլսի]] ամիրաները և ուրիշներ (ունեին «Զոհալ», «Երևակ», «Արևելյան դար» և այլ պարբերականներ):։ Կղերա-ֆեոդալական հոսանքը կատաղի պայքար էր մղում հայ լուսավորիչներ՝ Աբովյանի, Ստ. Նազարյանի, Մ. Նալբանդյանի, Ն. Ռուսինյանի, Ն. Զորայանի և այլոց առաջադեմ գաղափարների դեմ:դեմ։ Հալածում և հետապնդում էին հայ առաջադեմ գործիչներին:գործիչներին։ XIX դ. 50—60-ական թվականներին, ֆեոդալիզմի քայքայման ու կապիտալիզմի զարգացման պայմաններում, Կղերա-ֆեոդալական հոսանքն ջախջախիչ հարված ստացավ հայ առաջադեմ գործիչներից, հատկապես հեղափոխական-դեմոկրատ [[Միքայել Նալբանդյան]]ից, աստիճանաբար կորցրեց իր ազդեցությունը և որպես հոսանք դադարեց գոյություն ունենալուց:ունենալուց։
{{ՀՍՀ}}
[[Կատեգորիա:Հոգևորական հոսանքներ]]