'''Կյուրիի կետ''', Կյուրիի ջերմաստիճան (Պիեռ Կյուրիի անունով), երկրորդ կարգի ֆազային անցման ջերմաստիճան, անցում, որը կապված է նյութի սիմետրիայի հատկությունների թռիչքաձև փոփոխության հետ:հետ։ Օրինակ, Կյուրիի կետում ֆեռոմագնիսական նյութերը ([[երկաթ]], [[կոբալտ]], [[նիկել]] և այլն) կորցնում են բնորոշ մագնիսական հատկությունները և այդ կամ ավելի բարձր ջերմաստիճանում վերածվում են սովորական պարամագնիսների (տես Պարամագնիսականություն):։ Կյուրիի կետը երկաթի համար 1042K է, կոբալտի համար՝ 1393K, նիկելի համար՝ 631K:631K։ Համանման ձևով Կյուրիի կետում սեգնետոէչեկտրիկները կորցնում են բնորոշ էլեկտրական հատկությունները՝ վերածվելով սովորական դիէչեկտրիկների:դիէչեկտրիկների։ Որոշ սեգնետոէլեկտրիկներ, բացի, այսպես կոչված, վերին Կյուրիի կետից, ունեն նաև ներքին Կյուրիի կետ (սեգնետային աղի համար՝ համապատասխանաբար 297K և 225K):։ Կյուրիի կետի մերձակայքում տեղի են ունենում նյութի ֆիզիկական շատ հատկությունների յուրօրինակ փոփոխություններ, որոնք մաքսիմումի են հասնում Կյուրիի կետում. այս հանգամանքը սովորաբար օգտագործվում է ֆազային անցման ջերմաստիճանը որոշելու համար:համար։
