'''Կիաքսար''', Կիաքսարես (հուն. Κυαξα΄ρηζ, ծն. թ. անհտ.— մ. թ. ա. 585), [[Մարաստան|Մարաստանի]] թագավոր մ. թ. ա. 625-ից:ից։ Մ. թ. ա. 616—615-ին գրավել է Մանան, Ասորեստանի հնագույն պաշտամունքային և մշակութային կենտրոն Աշուրը:Աշուրը։ Մ. թ. ա. 614-ին դաշնակցել է [[Բաբելոն|Բաբելոնի]] հետ՝ ընդդեմ [[Ասորեստան|Ասորեստանի]]:։ Մ. թ. ա. 612-ին դաշնակիցները գրավել և ավերել են Ասորեստանի մայրաքաղաք [[Նինվե|Նինվեն]], մ. թ. ա. 605-ին կործանել Ասորեստանը:Ասորեստանը։ Նինվեի գրավման ժամանակ նրան օգնել է [[Պարույր Սկայորդի|Պարույր Սկայորդին]], որին Կիաքսարը ճանաչել է Հայոց թագավոր:թագավոր։ Արշավել է Լիդիայի (Լյուդիա) թագավոր Ալիատտեսի դեմ:դեմ։ Վճռական ճակատամարտի ժամանակ (մ. թ. ա. 585, ըստ ոմանց՝ 597) տեղի է ունեցել արևի խավարում:խավարում։ Կողմերը հաշտություն են կնքել և սահման հաստատել Հալիս գետը:գետը։ Կիաքսարի օրոք Մարաստանը դարձել է հզոր պետություն:պետություն։ Կիաքսարի մահից հետո նրան հաջորդել է որդին՝ Աստիազեսը (Աժդահակ):։
