«Հացազգիներ»–ի խմբագրումների տարբերություն

Մշակվող հացազգիները տալիս են մարդու հիմնական սննդամթերքը։ Վայրի և մշակովի հացազգիները լավորակ կեր են։ Օգտագործվում են նաև սպիրտ, օսլա, [[թուղթ]] արտադրելու, ինչպես նաեւ սննդի և արդյունաբերական նպատակներով`նպատակներով՝ [[յուղ]] ստանալու, [[խոզանակ]]ներ, [[ճոպան]] պատրաստելու համար։ Որոշ տեսակներ ունեն [[դեղագործություն|դեղագործական]], [[ÏáëÙ»ïÇϳ|կոսմետիկ]] նշանակություն։ Շատ հացազգիներ ([[արվանտակ]], [[որոմ]], [[ագրխոտուկ]]) օգտագործվում են փուխր հողերի և [[ավազ]]ների ամրացման, օդանավակայանների [[թռիչքադաշտ]]երը, [[մարզադաշտ]]երը, [[սիզամարգ]]երը բուսածածկելու համար։ Որոշ հացազգիները ([[խրբուկ]], [[սեզ]], [[արվանտակ]] ևն) [[մոլախոտ]]եր են։

[[Ցողուն]]ը [[ծղոտ]] է`է՝ գլանաձև, սնամեջ։ Բարձրությունը 1 սմ-ից մինչև 45 մ, բարեխառն գոտու երկրներում հաճախ 0,3-1,5 մ է, 3÷5 մմ տրամագծով։ [[Տերև]]ները հերթադիր են։ Հացազգիների ընտանիքը [[ծածկասերմ բույսեր]]ից ամենախոշորն է (մոտ 500 ցեղ և 800 տեսակ, ըստ այլ աղբյուրների, համապատասխանաբար՝ 600 և 10 հզ.)՝ տարածված է համարյա ամբողջ աշխարհում։