«Հովհաննես Ղուկասյան (գրող)»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
No edit summary
չ clean up, փոխարինվեց: : → ։ (8), ` → ՝ (2) oգտվելով ԱՎԲ
Տող 1.
''Հովհաննես Ղուկասյան'' (բազմաժանր գրող,ծնվել է 20-րդ դարի սկզբերին Իրանում):։''Հովհաննես Ղուկասյանը'' հայրենադարձ բանաստեղծ է. Սովետական Հայաստան ներգաղթել է 1946 թ. հուլիսին:հուլիսին։
 
== Աշխատություններ ==
Տող 10.
<br />''Ազա՜տ հայրենիք, թանկ ես ինձ համար,''
<br /> ''Քո հողը սրտա՜նց, ջերմ եմ համբուրել,''
<br /> ''Կյա՜նք է`է՝ համբուրած հողում հող դառնալ,''
<br /> ''Երբ այդ սուրբ հողից վարդեր են բուրել:բուրել։''
<br />
<br />''«Հայրենական պատերազմին»'' շարքում ընդգրկված է 3 բանաստեղծություն` ''«Կովկասյան լեռներում», «Ազատություն» և «Անմահ ժպիտով ննջում էր խաղաղ...»'':
''Հ. Ղուկասյանի'' բանաստեղծական ժառնգության մեջ առանձնանում է նաև ''«Հայրենաբաղձի երգեր»'' շարքը: Այս շարքի բանաստեղծությունները հիմնականում արտահայտում են կարոտաբաղձ պանդուխտի հոգու ապրումները. նա տենչում է հայրենի հողը:
<br /> ''<<Խառն երգեր»''-ից առանձնանում է ''«Մրգահասի երգը»'': Բանաստեղծը ներկայացնում է մրգահասը. ոսկեհատիկ վազերի տակ կյանքն է բուրում, բերքը քաղցր է, անգամ վազերն են ''«երգում»''... Այս ամբողջ պատկերը բանաստեղծը համեմատում է իր երգերի, իր ստեղծագործությունների հետ:
<br /> ''Հ. Ղուկասյանի'' բանաստեղծության մի մասն էլ ներաշխարհի զգացողությունները պատկերող բանաստեղծություններն են: Դրանցից են «''Թախիծի երգերից», «Կոկոնի մահը», «Տապանագիր», «Էլեգիա», «Րոմանս», «Բալիկիս», «Քույրիկիս-Թագուշին», «Սիրո տանջանքը», «Հաղթանակի երեկոն»'':։ Սրանք հիմնականում ներանձնական բանաստեղծություններ են:են։
<br />Այսպիսով, ''Հ. Ղուկասյանի'' բանաստեղծությանը բնորոշ են հետևյալ թեմատիկ բաժանումները`բաժանումները՝ հայրենադարձություն, հայրենասիրություն, որը կրում է նրա բանաստեղծության հիմնական կնիքը, հայրենական պատերազմի թեման, սիրո թեմատիկան, ներաշխարհը ներկայացնող բանաստեղծություններ:Նրաբանաստեղծություններ։Նրա բանաստեղծությանը բնորոշ են պատկերավորության ինքնատիպ գույները, պատումի անմիջական շունչը, հայրենասիրական շիկացումներ, հղկված բառագործածություն:բառագործածություն։
<br /> Այս ամբողջին բնորոշ է մեկ ընդհանրություն. գրեթե բոլոր բանաստեղծություններն ունեն կենսագրական բնույթ և ներշնչված են անձնական ապրումներով:ապրումներով։
 
{{ՀՍՀ}}