«Մանավազյաններ»–ի խմբագրումների տարբերություն
Content deleted Content added
չ clean up, replaced: → , → (2), → (16) oգտվելով ԱՎԲ |
չ Ռոբոտ․ Տեքստի ավտոմատ փոխարինում (-` +՝) |
||
Տող 1.
'''Մանավազյաններ''', '''Մանաւազեաններ''' նախարարական տոհմ [[Արշակունի|Արշակունեաց]] ([[Արշակունի|Արշակունյաց]]) Հայաստանում։ [[Մանաւազեաններ]]ի ժառանգական կալուածքն էր [[Հարք]] [[գաւառ]]ը՝ Մանաւազակերտ կենտրոնով։ Ըստ ավանդության, [[Մանաւազեան]]ները կոչուել են [[Հայկ Նահապետ]]ի
[[Պատմաբան]] [[Մնացական Ռաֆիկի Խաչատրեան]]ը կողմնակից է այն տեսակէտին, որ [[Արշակունեաց]] [[արքայատոհմ]]ը տուեալ իրադրութիւնում հենց ինքն էր միջնախարարական բախումների հրահրողը։ Բանն այն է, որ Հայոց արքունիքը որոշել էր իր վերահսկողութիւնը սահմանել Հայոց [[Ոստան]]ից դէպի [[Մեծ Հայք]]ի սահմանները գնացող մայրուղիներիների նկատմամբ, այդպիսով քաղաքական, ռազմական, տնտեսական տեսակէտներից ամրապնդելով [[թագաւորական կենտրոնաձիգ իշխանութիւն]]ը և, ընդ որում թերևս նաև ապահովելով ճանապարհներից ստացուող որոշակի լրացուցիչ եկամուտ։ Բնական է, որ այդ ծրագրում յատուկ դեր ունէր "Արքայական մայրուղին", որը [[Արտաշատ]]ից ձգւում էր դէպի [[Տիգրանակերտ]]։ Այս ծրագիրն իրականացնելիս Արշակունեաց գահակալին յաջողուեց իրար դեմ հանել մայրուղիների վրայ գտնուող նախարարությունները, եթէ անգամ նրանք միմեանց սահմանակից չէին,
1. միմեանց ձեռքերով ոչնչացնել տալ [[Մեծ Հայք]]ում կարևոր ռազմավարական դիրք զբաղեցնող
2. յարքունիս գրաւել կարևոր նշանակութիւն ունեցող այն գաւառները, որոնք պատկանում էին վերոյիշեալ տոհմերին. ընդ որում դրանցից Հարք գաւառը տրուել է արքունիքին լիովին հնազանդ եպիսկոպոսական (
Այսպիսով ներքին քաղաքականութիւնն իրականցնելիս Տրդատ Գ-ին որդի Խոսրով Բ-ն իրեն դրսևորեց որպէս ուժեղ կամքով օժտուած գահակալ։ Նա իր վճռականութեամբ ու դաժանութեամբ որոշակիօրէն անգամ գերազանցեց նախորդ Արշակունի արքաներին։ Արքայական կենտրոնաձիգ իշխանութեան ամրապնդման և հզօրացման Արշակունի արքաների վարած այս քաղաքականութեանն էլ հենց զոհ գնաց Մանաւազեանների հինաւուրց տոհմը։
|