«Եվդոկիայի բարբառ»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
No edit summary
չ clean up, փոխարինվեց: : → ։ (7) oգտվելով ԱՎԲ
Տող 5.
Առանձին ենթաբարբառ ունի Գրիգորես գյուղը։ Ուսումնասիրել է Հովհաննես Գազանճյանը (Վիեննա, [[1899]])։
 
[[Ձայնավոր]]ների մեջ [[գրաբար]]ի համեմատությամբ առանձին տարբերություններ չկան. ունի ä ձայնավոր, ո-ն ունի ուե երկբարբառային հնչում, շեշտված դիրքում՝ ուօ, նաև ''ե''-ի երկբարբառացում միավանակների սկզբում՝ նախադիր ''յ'' կիսաձային հավելումով:հավելումով։ Առկա է ձայնավորների ներդաշնակության երևույթ, բաղաձայնական (պայթականների ու կիսաշփականների) համակարգը երկշարք խլազուրկ է (''բ-փ'', ''ձ-ց''):։ Քերականական կառուցվածքով նման է [[Պոլսի բարբառ]]ին<ref>{{cite book|author=Հ. Զ. Պետրոսյան, Ս. Ա. Գալստյան, Թ. Ա. Ղարագյուլյան|title=Լեզվաբանական բառարան|publisher=ՀՍՍՀ ԳԱ հրատարակչություն|location=Երևան|year=1975|page=էջ 90}}</ref>։ Հոգնակերտ մասնիկներն են՝ -''էր'', -''նէր'', -''ք'', -''դիք'':։ Բացառականի վերջավորությունը որոշ բառերի դեպքում ձևավորվում է ''մ'' հնչյունով:հնչյունով։ Խոնարհման համակարգում առկա է ''ու'' լծորդություն (պատճառականի ձևերում), ունի նաև շարունակականի ձև<ref name="Հ. Զ. Պետրոսյան">Հ. Զ. Պետրոսյան, Հայերենագիտական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1987, էջ 201։</ref>:։
 
== Գրականություն ==
* Աճառյան Հ., Հայոց լեզվի պատմություն, մ. 2, Ե., 1951:1951։
* Գազանճեան Հ., Եվդոկիո հայոց գաւառաբարբառը, Վիեննա, 1899:1899։
 
== Ծանոթագրություններ ==